توسط 
این روزها مسیر پاکوبِ سبک سولزلایک برای توسعه‌دهندگانی که به دنبال یک راه مطمئن برای رسیدن به موفقیتی نسبی هستند، بسیار مجذوب‌کننده است. سیستم‌هایی از پیش طراحی شده که جواب خود را پس داده‌اند، روایتی که عاری از پرحرفی است و چالشی که همیشه اعتیادآور است. اما طرفداران این سبک خوب می‌دانند که این سیستم‌های مکانیکی نیستند که تجربه بهترین عناوین این سبک را به درجه‌ای والا از لذت می‌رسانند. به بینشی هنری نیاز است تا روح منحصربه‌فردی درون دمیده شود. استدیوی Neople برای اولین بار با The First Berserker: Khazan در این مسیر پا گذاشته است و دنیای سری Dungeon & Fighter (DNF) را با سبکی جدید پیوند داده است. با کریتیک‌لنز همراه باشید تا به موشکافی و بررسی بازی The First Berserker: Khazan بپردازیم.
این نقد و بررسی پس از 40 ساعت تجربه نسخه PS5 نوشته شده است.
ژنرال خشمگین
باز هم انتقام
یک جنگجو نیاز به دلیل محکمی دارد که شروع به قلع و قمع لشکری از دشمنان کند و انتقام معمولا اولین چیزی است که به ذهن نویسندگان می‌رسد. Khazan ژنرالی محبوب و پرآوازه است که به طور ناجوانمردانه‌ای با ادعایی دروغین به عنوان یک خائن مجازات می‌شود و به منطقه‌ای بسیار سرد تبعید می‌شود. اما به لطف موجودی ناشناخته از دنیای مردگان، آزادی خود را به دست می‌آورد و در مسیر انتقام قدم برمی‌دارد. در ابتدا بازی به خوبی می‌تواند مخاطب را در مسیر آشنای خود همراه کند و حس همزادپنداری نیز با Khazan به لطف پس‌زمینه داستانی و صداپیشگی حرفه‌ای او و همراهانش، ایجاد می‌شود.
نسبت به عناوین سولزلایک دیگر، بازی به طور مستقیم‌تری داستان خود را روایت می‌کند. کات‌سین‌های داستانی مختلفی در بازی گنجانده شده است و Khazan نیز شخصیتی ساکت نیست و احساساتش را بروز می‌دهد. از طرف دیگر، داستانسرایی محیطی تقریبا در بازی وجود ندارد و مناطق مختلف معمولا هیچ چیزی به داستان اضافه نمی‌کنند. خبری از غافل‌گیری‌ها و تکنیک‌های داستانسرایی هوشمندانه در بازی نیست و بازی ماجرایی نسبتا کلیشه‌ای و بدون افت و خیزی را به تصویر می‌کشد. این باعث شده است که پس از مدتی چندان اهمیتی به اهداف پروتاگونیست بازی ندهید و صرفا تمرکز خود را روی چالش بازی و دشمنانی که روبه‌رویتان قرار دارند معطوف کنید.
بدون منظره
محیطها نه تنها در داستان چندان مشارکتی ندارند، بلکه حس اکتشاف در آنها نیز بسیار دقیق است. هنوز هم رسیدن به مکانی امن برای ذخیره بازی پس از مسیری سخت و پر از استرس بسیار خوشحال‌کننده است اما بازی دلیلی ارائه نمی‌کند که دوباره به محیط‌های قبلی بازگردید، آنها را از دید دیگری نگاه کنید و شاید رازی در آن پیدا کنید که قبلا به آن توجهی نکرده‌اید. حتی اگر در مواجهه با باسی سرسخت نیاز به قدرتمندتر کردن شخصیت خود داشته باشید، برخلاف بسیاری از عناوین این سبک، رمقی برای فارم کردن Lacrima (به منظور ارتقای Level) و حمله کردن به محیطی پر از دشمن نخواهید داشت و از راه‌های دیگر استفاده خواهید کرد؛ مانند فروش و بهره‌برداری از آیتم‌ها و سلاحی که به دست آورده‌اید. همچنین از آنجایی که هر بار مبارزه با باسها به شخصیت‌تان Lacrima اهدا می‌کند، صرفا می‌توان با تلاش کردن مداوم برای شکست باس، خود را قدرتمندتر کنید.
خوشبختانه سبک گرافیکی سل‌شید بازی باعث شده است تجربه بازی The First Berserker: Khazan از نظر بصری تفاوت قابل‌توجهی با عناوین هم‌سبک داشته باشد. با اینکه جزئیات کمتری در بافت‌های محیط و دشمنان دیده می‌شود، اما «خوانایی» محیط در سطح بسیار بالایی قرار دارد و تعامل با دشمنان و شناسایی آنها به آسانی قابل انجام است. همینطور پیدا کردن مسیر و اسکن محیط نیاز به دقت چشمی چندانی ندارد و اگر روند پیشروی در عناوین این سبک را بلد باشید، به خوبی می‌توانید از تله‌های محیطی دوری کنید، خود را در وضعیت مکانی که ممکن است از آن سقوط کنید قرار ندهید و با دشمنان از زوایای مناسبی وارد مبارزه شوید. پَرش (Jump) در بازی تعبیه نشده است و صعود تنها با نردبان‌ها و بالابرها انجام می‌شود. اما نزول به عمق محیطها بسیار جذاب است و فرود آمدن بر سر دشمنان و حرکت روی پشت‌بام‌ها و غافل‌گیر کردن دشمنان امری بسیار لذت‌بخش است.
دشمنان خوش‌برخورد
جای‌گیری دشمنان در محیط با هوشمندی همراه است و باعث زد و خورد‌های متفاوتی می‌شود. با اینکه به طور کلی تنوع دشمنان در بازی کم است و شاهد تکرار بسیاری از دشمنان از ابتدا تا انتهای بازی هستیم، اما بازی به خوبی آنها را در موقعیت‌های مختلف ترکیب کرده است و موفق به جبران کردن این ضعف شده است. برای مثال مواجه با یک شمشیرزن و دو تیرانداز که از دور او را حمایت می‌کنند، چالش هیجان‌انگیزی در بازی محسوب می‌شود. یا ورود به آشیانه عنکبوت‌های کوچک و بزرگ که هر نوع آنها با ضرباتی متفاوت مخاطب را به چالش می‌کشند، بسیار دلهره‌آور است و سربلند بیرون آمدن از بین تمام ترکیب‌های متفاوت از آنها، حس پیروزمندانه‌ای دارد. با این حال طراحی دشمنان چندان چشمگیر نیست و خلاقیتی در آنها دیده نمی‌شود. روی هر کدام که دست بگذارید، مطمئنا نسخه‌ای بسیار مشابه را در عناوین گذشته این سبک دیده‌ایم.
باس‌فایت‌های بازی نیز وضعیت مشابهی دارند. در ظاهر چیز خاصی برای ارائه ندارند، اما مبارزه با آنها بسیار نفس‌گیر و هیجان‌انگیز است. مبارزاتی که فازهای گوناگونی دارند، به خوبی می‌توانند مخاطب را غافل‌گیر کنند و چارچوب محکمی دارند که نمی‌توان به راحتی نقطه ضعفی در آنها پیدا کرد و این دشمنان سرسخت را با روشی غیر از رویارویی مستقیم به زانو درآورد. باس‌فایت‌ها از محیط پیرامون استفاده می‌کنند، روند مبارزه هر کدام از دیگری بسیار متفاوت است و حتی رویارویی چندده‌باره با آنها خسته‌کننده نمی‌شود. با اینکه بسیاری از آنها در ابتدا غیرقابل‌شکست به نظر می‌رسند اما با یادگیری الگوی ضربات آنها و استفاده هوشمندانه از قابلیت‌های دفع ضربات، به راحتی قابل‌شکست هستند و در نهایت هیچ کدام از رویارویی‌ها غیرمنصفانه به نظر نمی‌آیند.
مبارزات سه‌گانه
سه نوع سلاح در The First Berserker: Khazan در دسترس است که هر کدام حس و حالی کاملا متفاوت دارند و حتی درخت مهارت‌های متفاوتی در بازی برای آنها تعبیه شده است. سلاح از نوع Dual Wield ضرباتی پرسرعت با یک شمشیر و یک تبر در دست دیگر ارائه می‌کند که برای مبارزه از نزدیک ساخته شده‌اند. سلاح از نوع Greatsword برای عاشقان ضربات سنگین و قدرتمند بسیار کاربردی است و نیزه‌ها برای مبارزات دوربرد فوق‌العاده هستند. ترکیب و جابه‌جایی بین این سلاح در طول بازی تنوع قابل‌توجهی به مبارزات داده است.
حس برخورد ضربات با بدن دشمنان بسیار راضی‌کننده است و با پیشروی در درخت مهارت‌های هر نوع سلاح، قابلیت‌های جدیدی را می‌توانید به دست آورید که کمبوها و افکت‌های ویژه‌ای به ضربات Khazan می‌دهند و این روند تا انتهای بازی، سیستم مبارزات بازی را از خسته‌کننده شدن مصون نگه می‌دارد. مجموعه زره‌ها نیز در بازی متنوع است و به تن کردن هر کدام از آنها ظاهر پروتاگونیست را تغییر می‌دهد و به خوبی می‌توان هم از نظر ظاهر و هم حرکات Khazan تفاوت لباس‌های مختلف را در حین گیم‌پلی حس کرد.
پیشروی در بازی مدیون مهارت پیدا کردن در Parry و بلاک کردن ضربات دشمن است. با اینکه Dodge کردن گزینه‌ای است که همیشه می‌تواند نجات‌بخش باشد، اما اگر نتوانید از ضربات دشمنان به نفع خود بهره‌برداری کنید، وارد مبارزاتی فرسایشی با باسها خواهید شد که ممکن است خیلی طولانی شود. بنابراین بازی The First Berserker: Khazan از جمله عناوینی است که روند مهاجمانه و عدم فرار مداوم در آن بسیار جوابگو است و استفاده از ضربات دشمنان ضد آنها و خالی کردن نوار Stamina آنها همیشه ترفندی دلپذیر و موثر محسوب می‌شود.
در کنار مسیر اصلی داستان، بازی رویدادهایی فرعی را نیز به مخاطب پیشنهاد می‌کند که آیتم‌های مفیدی را پاداش می‌دهند. این موارد معمولا محیطها یا دشمنان کاملا جدیدی ارائه نمی‌کنند و صرفا بهانه‌ای هستند که دوباره با شرایطی جدید با باس‌های قبلی روبه‌رو شوید. به لطف سیستم مبارزات اعتیادآور بازی و دشمنانی که برخلاف ظاهرشان، مبارزه با آنها سرگرم‌کننده است، این ماموریت‌های فرعی ارزش دنبال کردن را دارند.
رابط کاربری بازی کاملا مشابه عناوین بزرگ سبک است و با اینکه خلاقیتی در آن دیده نمی‌شود اما مانع مخاطب در ارتقا و مدیریت آیتم‌ها نمی‌شود. بازی در PS5 دو حالت معمول Quality و Performance را ارائه می‌کند که هر دو به طور روان اجرا می‌شوند. همینطور در طول تجربه بازی، هیچ باگی مشاهده نشد و بازی در شرایط فنی عالی منتشر شده است. بازی The First Berserker: Khazan به طور غیرمنتظره‌ای از قابلیت‌های دوال‌سنس نیز به خوبی بهره برده است و انتقال حس ضربات به دست در هنگام مبارزات موثر است. همینطور استفاده از اسپیکر دوال‌سنس برای اهداف داستانی نیز نکته مثبت کوچکی است که در بسیاری از عناوین دیگر نادیده گرفته می‌شود.
