به شکل عجیبی هر چند سال یک بار، صنعت بازی‌های ویدیویی با قحطی یک ژانر متفاوت از بازی‌ها رو به رو می‌شود، و به ناگهان بعد از گذشت مدتی، خیلی از استودیوها سراغ ساخت آن ژانر خاص می‌روند. چند سال پیش این امر در خصوص بازی‌های ترسناک تصدیق می‌کرد و حال گزاف نیست اگر بگوییم بازی‌های استراتژیک ریل تایم (RTS) با قحطی رو به رو شده‌اند و عناوین قابل توجهی در این زمینه شاهد نیستیم. خوشبختانه یا شوربختانه، استودیو Firefly سراغ بازسازی یکی از خاطره‌انگیزترین بازی‌های استراتژیک خودش یعنی Stronghold Crusader رفته است که از آثار محبوب این استودیو در میان گیمرهای ایرانی است. در این نقد و بررسی به نسخه ریمستر جنگ‌های صلیبی می‌پردازیم و می‌بینیم که آیا این نسخه بازسازی شده ارزش پول و زمان‌تان را دارد، یا بهتر است به همان نسخه اصلی اکتفا کنید. در ادامه همراه کریتیک لنز باشید.

صحرایی خونین‌تر از قبل

این نقد و بررسی پس از 25 ساعت تجربه‌ بازی در پلتفرم PC انجام شده است.

برخلاف چیزی که معمولا از ریمسترها انتظار داریم، Stronghold Crusader: Definitive Edition به بهبود بصری بازی بسنده نمی‌کند و عملا محتوای جدیدی به بازی اضافه می‌کند که کلی حرف برای خودشان دارند. نکته جالب اینجاست که استودیو در حال توسعه محتوای بیشتر برای بازی است که هر کدام طی فصل‌های پاییز و زمستان عرضه خواهند شد. بخشی از محتوای جدید بازی را نقشه‌های جدید، لردهای تازه معرفی شده، واحدهای نظامی و برخی ساختمان‌های جدید، و قابل توجه‌تر از همه کمپین‌هایی تشکیل می‌دهند که به بازی اضافه شده‌اند تا بازی Stronghold Crusader: Definitive Edition فقط یک بازسازی ساده نباشد.

یکی از کمپین‌های جدید بازی The Seventh Crusade نام دارد که با اقتباس از هفتمین دور جنگ‌های صلیبی ساخته شده، و با اینکه از دقت تاریخی بالایی برخوردار نیست، اما از منظر گیم‌پلی تنوع بالایی دارد و حتی یکی از بهترین راه‌های تجربه بازی Stronghold Crusader: Definitive Edition نیز هست. The Baron’s Crusade نیز یکی دیگر از کمپین‌های تازه اضافه شده به بازی است که نقشه‌های کاستوم جذابی در خود جای داده و با اینکه کوتاه است، اما راه دیگری برای آشنایی با نیروهای نظای جدید بازی است. در یک کلام می‌توان گفت بازی از نظر داستانی عملکرد خیلی خوبی دارد و همین که زحمت اضافه کردن مراحل جدید را به خودش داده، نشان دهنده این است که سازندگان واقعا به فکر جذاب‌تر ساختن بازی برای کاربران قدیمی هم بوده‌اند و صرفا به امید پیروزی حس نوستالژی وارد میدان نشده‌اند. در خصوص طراحی نقشه و ماموریت‌ها، اندکی بعدتر صحبت خواهیم کرد.

بازسازی خاطرات

موردی که احتمالا در ذهن خیلی از طرفداران بازی Stronghold Crusader وجود دارد این است که آیا بازی توانسته گیم‌پلی را بهبود بخشد و تا چه اندازه با یک بازسازی خوب رو به رو هستیم، و قطعا جواب همین سوال تعیین‌کننده‌ترین فاکتور برای کسانی خواهد بود که قصد خرید بازی را دارند. بازی Stronghold Crusader Definitive Edition با اینکه کم و کاستی‌هایی دارد (که در اصل ریشه در همان نسخه اصلی دارند و روند بازسازی را نمی‌توان مورد انتقاد قرار داد)، اما بدون شک یک بازسازی معرکه از یک بازی قدیمی و از دور افتاده است. حرکت نیروها روان شده، انیمیشن‌ها با موتور گرافیکی Unity طراحی شده‌اند، نقاشی‌ها و نگاره‌های داخل بازی بازنگری شده‌اند، رابط کاربری مدرن و امروزی‌پسند شده، و اول تا آخر بازی حس یک ریمیک را می‌دهد تا یک ریمستر ساده. گشت و گذار در نقشه‌های بازی اعصاب خورد کن نیست و تطابق حرکت‌ها با موس و کیبورد بسیار بهتر شده است، که همین یک نکته مثبت برای کسانی است که قصد تجربه رقابتی بازی جنگ‌های صلیبی را دارند و می‌خواهند از هر لحظه برای جلو زدن از دیگر لردها استفاده کنند. اگر بازسازی‌های قبلی مجموعه بازی Stronghold را تجربه کرده باشید، احتمالا دیده‌اید که این ریمسترها بیشتر به افزایش رزولوشن اکتفا کرده‌ بودند و بس؛ اما بازی Stronghold Crusader: Definitive Edition در این نقطه نمی‌ایستد و با وجود تگ قیمتی ۲۰ دلاری، علاوه بر بازسازی کل بازی، محتوای قابل توجهی هم به آن می‌افزاید که می‌تواند ساعت‌ها شما را مشغول خود نگه دارد.

شن‌های زمان

یکی دیگر از بخش‌های جدید بازی Sand Trialها هستند که در آنها باید با زمان رقابت کنید. شما و رقیب‌تان مدت زمان کوتاهی در اختیار دارید که قلعه‌تان را بسازید و امتیاز بیشتری کسب کنید، و اگر شد، دشمن را نابود کنید. این بخش با اینکه هیجان خاص خود را دارد، اما یک مشکل اساسی هم با ماهیت اصلی سری بازی‌های قلعه دارد که به تفصیل شرح خواهم داد.

اگر قید و بند نوستالژی را کنار بگذاریم و با دید انتقادی به فرنچایز Stronghold نگاه کنیم، با برخی ایرادات بزرگ مواجه می‌شویم که اغلب اوقات اشاره‌ای به آنها نمی‌شود. بازی Stronghold یا قلعه با اینکه یک RTS است و در آن باید هم مشغول مبارزه باشید و هم جمع آوری منابع برای دفاع از قلعه‌تان، اما تمرکز روی مورد دوم بیشتر است و این را می‌توان در کل بازی دید. واحدهای دفاعی مختلف، راه‌های متفاوت برای دفاع از قلعه، دستِ بازی که برای ساخت قلعه و شخصی سازی آن دارید، و بسیاری قابلیت‌های دیگر که باعث می‌شوند ترجیح بدهم بازی Stronghold را بیشتر یک بازی Tower Defense قلمداد کنم. در برابر این تنوع اما به روش‌های تهاجمی موجود در بازی که نگاه می‌کنیم، با هیچ تنوعی رو به رو نمی‌شویم و امکان ندارد که روش حمله امروزتان، فرق خاصی با حمله‌ای که ۱۵ سال پیش با نسخه اوریجینال جنگ‌های صلیبی تجربه کرده بودید، داشته باشد. همانطور که پیش‌تر هم گفتم، برخی ایرادات بازی متوجه نسخه اصلی هستند و نمی‌توان از پروسه بازسازی بازی در این زمینه ایراد خاصی گرفت، اما همین که با وجود چنین موضوعی بخش Sand Trial به بازی اضافه شده که مخصوصا با توجه به سرعت و حمله طراحی شده، باعث می‌شود که کمی از سازندگان خرده بگیریم که چرا این بخش را اضافه کرده‌اند، و حتی اگر روی این تصمیم مصمم بوده‌اند، چرا فکری به حال بالانس کردن بازی نکرده‌اند؟!

عدم تعادل میان نیروهای مهاجم و مدافع یکی از قدیمی‌ترین مشکلاتی بوده که کاربران قلعه با آن مواجه هستند که در نسخه بازسازی شده نیز توجهی به آن نشده است و هنوز هم متاسفانه شاهد یکی از غیرمتعادل‌ترین بازی‌های استراتژی  Real-Timeبزرگ بازار هستیم.

با وجود این ایرادات، بخش زیادی از محتوای جدید بازی ارزش تجربه بالایی دارد. برای مثال به The Baron’s Crusade نگاه کنید. این کمپین با اینکه کوتاه است، اما برخی از بهترین مراحل طراحی شده در تمام کمپین‌های مجموعه بازی قلعه را در خود جای داده. در یکی از مراحل این کمپین شما با نقشه کوچکی مواجه هستید که برای پیروزی باید نیروهایتان به قلعه دشمن حمله کنند و لرد آنجا را بکشند. نیروی کمکی دشمن هر چند دقیقه بی مهابا به شما حمله می‌کند و منابع غذایی بسیار کمی هم در اختیار دارید، و با اینکه تعداد نفرات دشمن زیاد نیست، اما برای رسیدن به قلعه‌شان باید از دره‌ای عبور کنید که توسط برج دیده‌بانی مسلمانان مصری کنترل می‌شود که اگر خیال عبور از دره را بکنید، روی‌تان آتش می‌اندازند. شما در همین نقشه کوچک با چند چالش مختلف رو به رو می‌شوید: کمبود منابع، عدم توانایی استخدام نیروهای نظامی زیاد، حملات رندوم دشمن، دره‌ای خطرناک، یک برج دیده‌بانی خطرناک‌تر، و در نهایت هم قلعه محافظت شده دشمن. سناریوهای بازی Stronghold Crusader: Definitive Edition در کمپین‌های جدید به اوج رسیده‌اند و نشان داده‌اند که اگر سازنده بخواهد و زمان کافی در اختیار داشته باشد، می‌تواند این بازی استراتژی را تبدیل به یکی از بهترین‌های ژانر خودش بکند.

ندای سرزمین‌های موعود

نقشه‌های بازی در حالت سندباکس و اسکریمیش هم جذابیت و تنوع خوبی دارند، اما بدون شک جایی که شاهد درخشش طراحی نقشه هستیم کمپین‌های جدیدی هستند که به بازی اضافه شده‌اند، و این عنوان را چالش برانگیزتر از قبل کرده‌اند. حالت کوآپ نیز به بازی اضافه شده که می‌توانید با دوستان‌تان به سراغش بروید و مشغول تجربه Trialهایی شوید که مخصوص تجربه دو نفره ساخته شده‌اند. البته قویا پیشنهاد می‌شود که این بخش را صرفا با دوستان‌تان بازی کنید و سراغ غریبه‌هایی که در سرورها حضور دارند نروید، چون عدم هماهنگی در بازی به معنای شکست کامل است و چیزی جز اعصاب خوردکنی نصیب‌تان نخواهد شد.

جلوه‌های صوتی بازی نیز تا حدی بهبود پیدا کرده‌اند و با اینکه موسیقی متن هنوز هم همان آلبوم قبلی است (که به هیچ وجه نکته منفی محسوب نمی‌شود)، ولی هر دو نسبت به نسخه اصلی میکس بهتری پیدا کرده‌اند و کاری می‌کنند که بازیکن هم از جلوه‌های بصری جدید لذت ببرد و هم از جلوه‌های صوتی. طراحی صفحه اصلی، رابط کاربری‌ها و تنظیمات هر بخش مختلف نیز به خوبی بازنگری شده‌اند، و شاهد مدرن‌سازی تمام بخش‌ها هستیم که خبر خوبی است، چون در نسخه اوریجینال برای لود کردن یک بازی باید وارد تنظیمات می‌شدید و از آنجا به سیو قبلی‌تان مراجعه می‌کردید!

با وجود همه صحبت‌هایی که در بالا ذکر شد، بازی Stronghold Crusader: Definitive Edition می‌تواند برای هر بازیکن تجربه متفاوتی ارائه کند، و با توجه به چیزی که از این اثر می‌خواهید، خودش را ثابت یا شما را ناامید سازد. بله، اگر مثل دهه ۸۰ با جمعی از دوستان گرد آمده و لن پارتی به راه بیندازید و بخواهید خاطره بازی کنید، چیزی جز لذت در بازی جنگ‌های صلیبی پیدا نمی‌کنید، اما اگر اولین باری است که می‌خواهید سراغ این اثر کلاسیک بروید و ببینید که این همه هیاهو بابت چه بوده است، بهتر است انتظارات‌تان را پایین‌تر بیاورید و با توقع یک استراتژی معرکه این عنوان را تجربه نکنید.