نبرد تانک‌ها در بیابان

این نقد و بررسی بر اساس نسخه‌ی مخصوص منتقدین، و پس از ۱۵ ساعت تجربه‌ی بازی روی پلتفرم PS5 انجام شده است.

آکیرا توریاما یکی از بزرگترین هنرمندان معاصر دنیای انیمه است و شاید بتوانیم افتخار کنیم زمانی روی این کره خاکی زندگی می‌کردیم که توانستیم آثار او را ببینیم و آن‌ها را لمس کنیم. توریاما با قدرت جادویی داستان‌گویی خود و هنر طراحی زبردستانه‌اش، دنیایی به اسم دراگون بال را برای جهانیان خلق کرد که با عمری چند ده ساله، همچنان ادامه دارد. توریامای کبیر اما به جز دراگون بال روی آثار دیگری هم کار کرده بود و یکی از آن‌ها Sandland نام داشت. دنیای شن مانگاهی کوتاهی بود که اخیرا تبدیل به یک انیمه سینمایی و یک سریال در حال پخش شده و بازی ویدیویی اقتباس شده از مانگای این اثر، آخرین میراثی از توریاما است که شخصاً در تولید آن نقش داشته و روی کار نظارت داشته است. با نقد (بازی Sandland) همراه کریتیک لنز باشید.

آب آب زندگی

داستان Sandland در یک جهان پساآخرالزمانی روایت می‌شود که در آن آب آشامیدنی حرف اول و آخر را می‌زند (درست مثل انیمیشن رنگو! هرچند باید بدانید که مانگای این اثر چند سال قبل از رنگو به رشته تحریر در آمده است.) جهانی که در Sandland شاهد آن هستیم حالتی نئووسترن دارد و با اینکه قرار است دنیایی تیره و تاریک را ببینیم که در آن بشریت با جنگ‌های احمقانه خود و نسل‌کشی‌های پی در پی به جایی رسیده که از کم‌آبی رنج می‌برد؛ اما به یمن ذوق و قریحه طنازانه نویسنده (توریاما) با جهانی بامزه و رنگارنگ طرف هستیم. دنیای Sandland یک جهان پر از شن و ریگ و ماسه است و خشکسالی سراسر آن را فراگرفته اما با این وجود، زندگی در آن جریان دارد و این جهان خشک و خالی همچنان پر از روحیه و انرژی است. این هنری است که توریاما در قصه‌گویی خود داشته و سازندگان نیز توانستند به‌خوبی همین اتمسفر  را در بازی پیاده کنند.

داستان بازی درباره دنیایی در آینده نزدیک بوده که پنجاه سال است به خشکسالی ابدی دچار شده و حالا آب به یک کالای لوکس و باارزش تبدیل شده و هرکسی آن را در دسترس ندارد. پس از جنگ‌هایی که بشریت در اقصی نقاط دنیا باهمدیگر داشتند، این اوضاع به سر دنیا آمده و تمامی چشمه‌ها و رودخانه‌ها خشک شده‌اند. در این دنیا انسان‌ها و شیاطین در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند و داستان‌ها و حکایات دم از این می‌زند که بسیاری از مشکلات دنیا به‌خاطر شیاطین است و آن‌ها دائماً در حال کشتن انسان‌ها هستند. بیلزبوب پسر لوسیفر، پادشاه شیاطین است و علاقه بی‌حد و حصری به دنیای بازی‌های ویدیویی و کنسول‌های بازی دارد. او هر کنسول دستی و غیردستی که در تاریخ وجود داشته را دوست دارد که داشته باشد و خوراکش این است که شب و روز با دوستانش بازی کند. بیلزبوب همچنین دوست دارد یک شیطان به معنای واقعی شیطان‌صفت باشد و به‌عنوان مثال در بعضی شب‌ها مسواک نمی‌زند تا یک کار پلیدانه انجام داده باشد! بله، واقعیت اینجاست که شیاطین برخلاف قصه‌ها و مثل‌ها در این دنیا، موجوداتی پلید نیستند و این انسان‌ها هستند که دوست دارند تمام تقصیرات خود را گردن دیگران بیندازند.

بیلزبوب با یک کلانتر به اسم رائو و همچنین خدنگ خودش که یک شیطان دزد است همراه می‌شود تا بتوانند راز چشمه بهاری ابدی را پیدا کنند. افسانه‌ها می‌گویند که یک چشمه پر از آب در یک جای دنیا وجود دارد که هنوز سرچشمه آن خشک نشده و این گروه سه نفره (که در ادامه دختری مهندس به اسم آن نیز به آن‌ها اضافه می‌شود) به‌دنبال حل معمای این چشمه می‌روند غافل از اینکه به‌نظر می‌رسد چشمه‌ای که افسانه‌ها از آن دم می‌زنند، همان منبع آب لایتناهی باشد که پادشاه دنیا از آن به شهروندان خود آب می‌فروشد (درست خواندید، حاکمیت آب را به شهروندان خود اعطا نمی‌کند و این مایه حیات را به تمامی مردم دنیا، می‌فروشد!)

داستان بازی قرار نیست یک داستان عمیق با لایه‌های تو در تو باشد. راستش را بخواهید قصه بازی در بسیاری مواقع حالت شعارگونه هم به خود می‌گیرد و دیالوگ‌های بازی که دقیقاً وام گرفته از مانگا هستند از این شعارزدگی در امان نیستند. شخصیت‌هایی که در دنیای Sandland با آن‌ها مواجه می‌شویم کاراکترهای پیچیده‌ای نیستند و تمام روحیه آن‌ها از همان یکی دو جمله اولی که ادا می‌کنند، مشخص است. با این حال داستان بازی چیزی نیست که بتوان روی آن برچسب یک عنوان ضعیف را زد و روحیه طنازانه توریاما کاری کرده که کشش لازم را برای پیشروی داشته باشد.

سواره‌نظام و پیاده‌نظام 

بازی Sandland یک اقتباس تقریباً خط به خط از مانگای کوتاه اثری با همین نام است که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد و مدت زمان به پایان رساندن آن چیزی حدود ۲۰ ساعت است. اگر انیمه این اثر که در حال حاضر به‌صورت هفتگی منتشر می‌شود را با بازی مقایسه می‌کنید، متوجه یک سری تغییرات جزیی در داستان می‌شوید و واقعیت اینجاست که سازندگان منبع اقتباس بهتری (مانگا) را انتخاب کردند تا بیشتر وارد جهان شگفت‌انگیز بازی شوند. نکته‌ای که سازندگان در این بازی در نظر گرفته‌اند تمرکز روی مبارزات Combat بازی است و اساساً Sandland یک بازی برپایه مبارزات خود است.

مبارزات در Sandland به دو صورت انجام می‌شود: سواری یا پیاده! در بخش پیاده شما با هدایت یکی از کاراکترها (عمدتاً خود شخصیت بیلزبوب) به جنگ با دشمنان می‌روید و آن‌ها را لت و پار می‌کنید. در برخی مواقع نیز باید از حرکات مخفی‌کاری استفاده کنید و نمی‌توانید رودررو حریف دشمنان شوید. در بخش سواره اما شما یک وسیله نقلیه عجیب و غریب را در اختیار دارید و با آن به دل دشمنان حمله می‌برید. یک تانک مدرن، یک ربات جهنده، یک تانک پرنده! یک موتور سرعتی و… تنها چند وسیله نقلیه از چندین ماشین و موتور طراحی شده در بازی هستند که در اختیار شما قرار می‌گیرند. شما می‌توانید در لحظه وسایل نقلیه خود را عوض کنید و بسته به موقعیت و لوکیشنی که در آن قرار دارید، یک وسیله نقلیه جدید انتخاب کنید. همچنین اگر دوست دارید یک اکشن سریع را تجربه کنید باید به سراغ وسایل با سرعت تندتر رفته و اگر دلتان یک نبرد با استراتژی هوشمندانه می‌خواهد می‌توانید به تانک‌های بازی قناعت کنید. نکته مهم اینجاست که تمامی وسایل نقلیه شما قابلیت آپگرید شدن را در شهر اسپینو دارند و شما می‌توانید با وسایلی که از اینور و آنور نقشه نسبتاً بزرگ بازی پیدا می‌کنید، وسایل خود را به آیتم‌های جدید مجهز کنید و خودتان را برای مراحل سخت‌تر و دشمنان قدرتمندتر آماده کنید. 

نسبت مبارزات پیاده به سواره در بازی Sandland یک نسبت ۳۰ درصد به ۷۰ درصد است و باید اعتراف کنم که کاش همان ۳۰ درصد هم وجود نداشت! واقعیت اینجاست که مبارزات در حالت پیاده بسیار کند هستند و نحوه زدن ضربات بسیار بد است. انیمیشن‌ها در این بخش پر از اشکال هستند و دشمنان خنگ نیز باعث شدند که بازی در این بخش بسیار آسان باشد. البته ناگفته نماند اساساً Sandland  بازی چالشی نیست و اگر به‌دنبال چالش هستید بهتر است به سراغ مأموریت‌های فرعی متعدد بازی بروید که برخی از آن‌ها کمی چالش با خود به همراه دارند.

برگ برنده Sandland بخش سواره آن است. توریاما و طراحی خودروهای عجیب و غریبش همیشه زبانزد خاص و عام بوده و حالا در این بازی می‌توانید خودتان با کمک ذهن خلاق این هنرمند، وسایلی بسازید که خلق آن به عقل جن هم نمی‌رسد. نبرد در این بخش‌ها هیجان‌انگیزتر است و با اینکه بازی چندان راهنمایی خاصی به شما نمی‌کند و خودتان باید با آزمون و خطا بتوانید کم و کیف راندن وسایل نقلیه را به دست بیاورید اما در هر حال مبارزه با وسایل نقلیه به‌مراتب جذاب‌تر از مسابقه با مشت و لگد است!

دنیای قشنگ توریاما 

هنر آکیرا توریاما مدت‌هاست که به خوبی به بازی‌های ویدیویی سه بعدی ترجمه شده است و این موضوع از بازی‌های اخیر دراگون بال کاملاً مشهود است. سرزمین شنی هم با همان فرمول موفق آمیز طراحی شده و تفاوتی با آن‌ها ندارد. رنگ‌آمیزی بازی شگفت‌انگیز بده و Sandland تا حد بسیار زیادی به طراحی گرافیکی انیمه وفادار باقی مانده است. 

در بخش صداگذاری هم صداپیشگان نهایت توان خود را به کار بردند و بازی هم دوبله ژاپنی دارد و هم انگلیسی که شخصاً تجربه بازی با دوبله ژاپنی را پیشنهاد می‌کنم. موسیقی بازی نیز وام گرفته از قطعات انیمه سریالی این اثر است و همچنین برخی قطعات نیز مخصوص بازی ساخته شده که توانسته فاز پساآخرالزمانی بازی و نئووسترن آن را تا حد زیادی تداعی کند. در نهایت باید بدانید بازی دنیای شنی اثری است جهان باز که قطعاً به خوبی سایر دیگر بازی‌های Open World نیست و نه بودجه‌ای در حد و اندازه آثار شاخص این ژانر داشته و نه اساساً قصد داشته تا بخواهد جا پای بزرگان این سبک بازی‌ها بگذارد. دنیای شنی در یک جمله یک بازی انیمه‌ای اکشن پرشور و هیجان و بامزه است که در آن بیشتر از آنکه مشت و لگد حرف اول را بزنند، ماشین‌ها و وسایل نقلیه عجیب و غریب نقش اصلی را برعهده دارند و مبارزات با آن‌ها پیش می‌رود.