3 چیز در این دنیا اجتناب‌ناپذیر هستند: مرگ، مالیات و نسخه سالانه فیفا (و حالا EA FC). در طی سابقه نسبتا طولانی مدت این فرنچایز و سلطه مطلق آن بر دنیای بازی‌های فوتبالی طرفداران فیفا بالا و پایین‌های زیادی را تجربه کرده و با عرضه نسخه‌ای جدید دوباره این طرفداران پرو پا قرص بی‌صبرانه منتظر این هستند که ببینند این نسخه کدام یک از این دو خواهد بود، یک «بالا»؟ یا یک «پایین»؟

در ادامه این نقد به این سوال پاسخ خواهیم داد؛ با کریتیک‌لنز همراه باشید.

سراب پیشرفت

این نقد و بررسی بر اساس نسخه  مخصوص منتقدین  و پس از 50  ساعت تجربه‌ بازی در پلتفرم PC انجام شده است.

جذابیت گُنگ

بدون تعارف از نظر گرافیکی، عنوان فیفا (FC 25) از همیشه بهتر است، همچون همیشه پیشتاز و بدون رقیب در بازی‌های فوتبالی. فیزیک مو و لباس تقریبا بدون نقص و همچنین نورپردازی مثال  زدنی است. با اینکه در این نسخه استودیوی سازنده بازی، EA  لایسنس چند تیم محبوب به ویژه در سری آ ایتالیا را از دست داده و ما استادیوم‌های تاریخی مثل جوزپه مه آتزا (سن سیرو) را در این بازی شاهد نیستیم، استادیوم‌هایی  موجود زیباتر و پرجزییات‌تر از همیشه هستند و با کاتسین‌های جدید قبل از شروع بازی مطمئنا هر طرفداری را به وجد خواهد آورد.

از طرفی دیگر می‌توان گفت رابط کاربری بازی و منوهای آن از همه جهات یک عقب گرد به‌تمام‌معنا است؛ بازیکنان بلند مدت این سری آگاه هستند که منو های فیفا به اندازه یا شاید بیشتر از گیم پلی آن دارای اهمیت است، به خصوص در مد هایی نظیر کریر و آلتیمیت تیم، رابط کاربری و منوهای بازی FC 25 علاوه بر لگ‌های فراوان خصوصا در مدهای آنلاین، ساده ولی در عین حال گیج‌کننده هستند.

در این نسخه منوها به اندازه کافی به شما اطلاعات نمی‌دهند و علاوه برآن شما این حس را دارید که هر گزینه سعی دارد از شما اطلاعاتی را مخفی کنند! این مشکلات هیچ کجا به اندازه مد «آلتیمیت تیم» مشهود نیست؛ در این مد شما احساس می‌کنید که آن‌ها فقط به خاطر ساده‌سازی، ساده شده‌اند و نه به خاطر راحت‌تر کردن کار پلیرها و ارائه یک تجربه کاربری آسوده‌تر. هر چند که دسترسی ما بین منوها راحت‌تر است ولی در عین حال پیدا کردن هر آپشن مخصوصا برای بازیکن‌های بلندمدت (پلیرهایی که مدت زمان طولانی را به بازی کردن این عنوان اختصاص می‌دهند)، بی‌دلیل طاقت فرسا است و تمام این مشکلات به علاوه وجود لگ در منو و سرورها، به یک فاجعه منجر شده است.

آزادی بی‌ثبات

بدون تردید در یک عنوان «شبیه سازی» فوتبال مهم‌ترین جنبه آن گیم پلی و تجربه بازی است. اگر بخواهم تجربه خود را درباره بازی FC 25 وصف بکنم به یاد جمله معروف یکی از اسطوره های بازی «جنارو گتوزو» می‌افتم: «بعضی وقت ها خوب، بعضی وقت ها بد»، و در یک کلمه: بی‌ثبات.

گیمپلی رضایت‌بخش با پاسکاری‌های خوب (اگرچه نیازمند عادت کردن . قلق گیری) ولی در عین حال آرام‌تر از همیشه و با سرعت کمتر. شما وقتی کنترل بازیکنان را در دستان خود دارید هیچ ثباتی احساس نمی‌کنیدکه این امر به لحاظ احساسی بسیار ناخوشایند است. در یک دفعه می‌توانید یک دریبل زیبا انجام دهید در حالی که دفعه بعد در همان سناریو حتی نمی‌توانید بچرخید و از این دست موارد بسیار زیاد رخ می دهد.

اما همه چیز رو به عقب نبوده است. در FC 25 آزادی عمل بیشتر از همیشه وجود دارد. شما می‌توانید انتخاب کنید که به هر سبکی که شما دوست دارید بازی رو انجام دهید. در نسخه‌های گذشته بازیکنان عموما به «مِتـا» که تعدادشان بسیار محدود بود روی می آوردند؛ ولی در بازی EA Sports FC 25 شما آزاد هستید که هرطور که راحت ترید بازی را در دستان خود بگیرید. دوست دارید که بازی سریع و مستقیم انجام بدید؟ حتما. یا شاید شما مایل به بازی آرام و حساب شده هستید؟ خبر خوب! شما فقط به یک سبک و استایل بازی محدود نیستید و احساس نمی‌کنید که با بازی نکردن در «متا» در موضع ضعف قرار دارید. این مورد می‌تواند بهترین و مهم‌ترین تغییر در گیم‌پلی بازی باشد.

یکی دیگر از نقات قوت بازی نیز آزادی در سبک شوت‌های بازی و فینیشینگ است. هرساله بازیکنان این احساس را داشتند که فقط یک، دو یا سه نوع از شوت‌های بازی به صورت پیوسته قابل استفاده هستند، در حالی‌که بقیه شوت‌های بازی ناکارآمد بودند. اما در این نسخه انواع و اقسام شوت‌های بازی جایگاه خود را دارند! شوت های چیت، قدرتی، تکنیکی و کات‌دار، و غیره همگی این حس را به بازیکن القا می‌کنند که جایگاه خاص خود را داشته و قابل استفاده هستند و همین را می‌شود درباره زوایای شوت‌زنی هم گفت. شما مثل نسخه‌های قبل محدود به زاویه باز یا بسته نیستید. شاید در هر سناریو یک زاویه درست وجود داشته باشد، ولی شما هیچ‌ گاه این احساس را نمی‌کنید که در همه سناریوها فقط به یک زاویه محدودید.

علی‌رغم تمامی این بهبودها اما، فینیشینگ بازی همچنان بدون مشکلات خاصخود نیست؛ درست است این گزینه‌ها برای تنوع بازی خوب هستند ولی در عین حال شما این احساس را دارید که گل زدن در EA FC25  بیش از چیزی که باید راحت است. مهم نیست که شما از کجا، با چه تکنیکی و حتی چه بازیکنی اقدام به شوت می‌کنید! این بازی به شما این حس را القا می‌کند که همه در دنیای بازی FC 25 قدرت شوت «روبرتو کارلوس» در اوج خود را دارند! از نظر من این تفاوت اندک بین قدرت شوت‌زنی توسط بازیکنان مختلف برای یک بازیکن طولانی مدت ممکن است غیرواقعی و ناخوشاید باشد.

دورشدن از هدف

دفاع کردن در این بازی شاید حتی از سال‌های گذشته هم سخت‌تر و  پیچیده‌تر است و شما بیشتر از هر سال دیگری این حس را دارید که بیشتر باید منتظر یک اشتباه از مهاجم باشید تا اینکه دفاع کردن شما ثمره‌ای داشته باشد.

با اینکه این امر جدیدی در سری نیست، دروازبان  یکی از بی‌ثبات‌ترین گزینه‌های بازی هستند که در یک بازی می‌توانند ابرقهرمان باشند در حالی که در بازی بعد هیچ تاثیری نداشته باشند.

از دیگر بی‌ثباتی های بازی می‌توان به داوری بازی اشاره کرد که می‌تواند احمقانه و در عین حال سرنوشت‌ساز در حساس‌ترین مقاطع بازی باشد. اخراج‌های بی‌مورد و غیر قابل توضیح و حساسیت بسیار بالای داوران در محوطه جریمه می‌تواند جریان بازی را کاملا به هم بزند، کنترل بازی را از دستان پلیر خارج و گیمپلی را مختل کند.

از اصلی‌ترین نکته‌های بازی می‌توان به سیستم جدید FC IQ اشاره کرد. اگر بخواهیم به ساده‌ترین حالت ممکن این قابلیت رو توصیف کنیم؛ می‌توانیم بگوییم که این سیستم جایگزین Work Rate  های بازیکنان شده و به جای کلمات ساده مثل Low،  MidوHigh  به هر بازیکن پست‌های عمیق‌تری داده شده و بازیکنان فقط به work rate هایشان محدود نیستند. هر بازیکن در هر پستی قادر است بین 3 تا 5 نقش متفاوت داشته باشد. برای مثال شما برای دفاع‌های کناری خود می‌توانید بین Fullback, Wingback, Falseرback  و Attacking Wingback یکی را انتخاب کرده و هریک در گیم پلی بازی و جایگیری بازیکن بدون توپ و همچنین فرارهای آنها تاثیر به سزایی دارند. این قابلیت شاید در وهله اول جالب به نظر برسد ولی در عمل یک برگشت به عقب محسوب می‌شود!  شاید در مد های آنلاین مثل آلتیمیت تیم این عقبگرد احساس نشود در واقع این «قابلیت» محدودیت‌هایی بر گیم‌پلی بخش‌های آفلاین بازی مثل Kick Off  و کریرمد اعمال می‌کند و قابلیت هایی را از ما می‌گیرد که سالها در اختیارمان بود. برای مثال شما اگر در سال‌های گذشته می‌خواستید به صورت دستی پست بازیکنان خود را عوض کرده و در ترکیب 1-3-2-4 یک DM  و یک CM داشته باشید شما با فشار یک دکمه قادر بودید این کار را انجام دهید یا جای بازیکن را در زمین مقداری تغییر دهید، یا حتی ترکیب‌های دستی خود را بسازید، و غیره. پیش از این شما تقریبا هیچ محدودیتی در این باره نداشتید، اما در FC25 همه این‌ها در دستان EA و ترکیب‌های از قبل تعیین شده است و شما متاسفانه کوچکترین کنترلی بر آن ندارید.

FC IQ حتی از نظر دفاعی نیز به گیم پلی بازی لطمه زده است. شما دیگر کنترلی در نحوه بازپس‌گیری و پرس (فشار) توپ، پس از از دست دادن آن ندارید و تنها کنترل شما محل قرارگیری خط دفاعی شما در زمان دفاع بوده و همه این موارد باعث می‌شود FC IQ یک عقب‌گرد به تمام معنی باشد.

در این نسخه دوباره ما شاهد حذف یکی از مد های بازی هستیم: Volta. به نظر می‌رسد مثل Journey  این مد هم به مدهایی می‌پیوندد کهEA  به کلی از آن دست کشیده است و به نظر می‌رسد هرسال مصرف‌کنندگان این بازی برای پولی که پرداخت می‌کنند، محصول و مد‌های کمتری دریافت می‌کنند.

کریر مد در این بازی چند تغییر در آزادی عمل داشته است. مانند کنترل بیشتر در نحوه تمرینات و تاثیرات آن روی بازیکنان و همچنین انتظارات تیم از شما و جنبه های دیگر. اما در هسته کریر مد هیچ تغییر به خصوصی که سالها است نیاز به آن حس می‌شود رخ نداده است. انیمیشن‌های تکراری که 3 تا 4 سال است تغییری نداشته و منوهایی که سالیانه بدتر هم می‌شوند چیزیست که ما در این نسخه تحویل گرفته‌ایم. این مد مثل همیشه بیشتر از 2 تا 3 فصل چیزی برای گفتن ندارد و بعید می‌دانم که اضافه شدن توییت‌های «فابریتزیو رومانو» هم به منوها نجات‌بخش «کریر مد» باشد.

مد Ultimate Team کمابیش بدون تغییرات باقی مانده است؛ به جز اضافه شدن بخش Rush، که یک گیم مد 5v5  (پنج به پنج) با سرعتی بالا و محدودیت زمانی پایین است؛ این مد می‌تواند یک مد کژوال خوب برای آلتیمیت تیم همواره رقابتی باشد. اما به طور کلی و از نظر ساختاری به جز اضافه شدن آیکان (Icon) و هیرو (Hero)های جدید و ویژگی‌های جدید برای بهبود تجربه کاربری، تغییر ملموسی در آلتیمیت تیم شاهد نیستیم؛ همان بازی شانس‌-محور با پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای متعدد (اگرچه ملایم‌تر از عناوین دیگر) اما با معرفیEVOLUTIONS  در سال گذشته و چندین تغییر در سیستم جوایز بازی و کمتر شدن تعداد بازی‌های مورد نیاز حس رضایت بیشتری در بازی برای پلیرها فراهم آورده است.

در آخر می‌توان گفت که FC 25 همان همیشگی است ولی اندکی «کمتر»، نه آنقدر بد که اگر طرفدار بازی هستید آن را کنار بگذارید، و البته، نه یک بازی خیلی خوب که شما را طرفدار و عاشق این سری بکند.