توسط 
حالا این به یک سنت تبدیل شده است که با عرضه هر نسخه از سری Civilization، طرفدارانی که سالها با نسخه قبل زندگی کرده‌اند، در ابتدا به سختی می‌توانند با تغییرات نسخه جدید کنار بیایند. بنابراین، از آنجایی که Sid Meier’s Civilization VII عناصر ساختارشکنانه بسیاری را نسبت به تمدن‌های قبل به دوش می‌کشد، عرضه آن به نقطه مهمی در تاریخ این مجموعه بدل شده است. با کریتیک‌لنز همراه باشید تا به موشکافی و بررسی بازی Civilization VII بپردازیم.
رنسانس
این نقد و بررسی بر اساس نسخه ارسالی سازندگان و پس از 50 ساعت تجربه نسخه PS5 نوشته شده است.
اگر از قدیمی‌های Civilization باشید، مطمئنا با این احساس آشنا هستید که پس از ساعت‌ها بازی، روند گیم‌پلی طبق برنامه‌هایتان پیش نمی‌رود و احتمال تغییر شرایط برایتان بسیار ناچیز به نظر می‌رسد. این حتی در مواقعی که تمدن شما بسیار قدرتمندتر از بقیه تمدن‌ها می‌شود و دیگر در بازی چالشی وجود ندارد نیز صحت دارد. در این شرایط که بازی دیگر درگیرکننده نیست، تصمیم اکثر مخاطبان، نیمه‌کاره رها کردن آن و شروع یک دور جدید است.
هفتمین نسخه تمدن، پاسخی هوشمندانه و موثر برای این معضل تدارک دیده است: سیستم عصر که روند بازی را به سه عصر تاریخی تقسیم می‌کند و در دو نقطه مهم به مخاطب و همینطور تمدن‌های رقیب اجازه می‌دهد که روند بازی را به نفع خود تغییر دهند.
دوران باستان
از همان منوی ابتدای بازی متوجه خواهید شد که این یک تمدنِ کاملا دگرگون شده است. حالا انتخاب رهبران و تمدن‌ها به صورت مجزا انجام می‌شود. یعنی شما می‌توانید بازی را با خشایارشای بزرگ، پنجمین شاهنشاه هخامنشی شروع کنید و رهبری تمدن مصر را بر عهده بگیرید. این ممکن است از نظر تاریخی عجیب به نظر برسد اما صرفا یک انتخاب است و اجازه می‌دهد ترکیب‌های متنوعی از قابلیت‌های رهبران و تمدن‌ها ایجاد کنید. جایی که بازی سعی می‌کند از نظر تاریخی به آن وفادار باشد، تقسیم کردن تمدن‌ها به عصرهای مختلف است. برای مثال مخاطب می‌تواند Benjamin Franklin را به عنوان رهبر انتخاب کند اما آمریکا فقط در عصر مدرن حضور دارد. پس باید ابتدا رهبری دیگر تمدن‌ها را بر عهده بگیرید و سپس در عصر مدرن، آمریکا را تاسیس کنید. البته بازی این امکان را فراهم می‌کند که از عصر دوم یا سوم بازی را شروع کنید.
در همان دوران باستان متوجه خواهید شد که این نسخه سعی کرده است اعمالی که تکراری می‌شوند را به حداقل برساند. یک مورد مهم حذف کارگران یا سازندگان است؛ واحدهایی که در نسخه‌های قبل به ساخت و ساز، بهبود و جمع‌آوری منابع اختصاص داشتند و پس از مدتی مدیریت آنها به یکی از کارهای خسته‌کننده تبدیل می‌شد. حالا مدیریت ساخت و ساز و منابع از داخل شهرها و شهرک‌ها انجام می‌شود که به راحتی با کمترین ورودی از سمت مخاطب، قابل انجام است.
مورد دیگر مدیریت واحدهای نظامی است که به لطف فرماندهان بسیار بهینه شده است. دیگر نیازی نیست واحدهای خود را در نقاط مختلف نقشه به صورت پراکنده نگه دارید. فرماندهان می‌توانند تعداد مشخصی از واحدهای نظامی را در خود جای دهند و تنها یک Tile را تصرف کنند. این باعث شده است خوانایی محیط افزایش پیدا کند و از شلوغی و نیاز به مدیریت مداوم جلوگیری شود. زمانی که نیاز به حمله یا دفاع می‌شود، می‌توانید واحدها را در Tileهای اطراف خارج کرده و به راحتی از آنها استفاده کنید. علاوه بر این، یک درخت مهارت به هر فرمانده اختصاص داده شده است و بر اساس تجربه جنگی که داشته‌اند، می‌توانید آنها را ارتقا دهید و قابلیت‌های هجومی، دفاعی و فرماندهی آنها را بهبود ببخشید. این مخصوصا در عصرهای بعدی بسیار کاربردی است و داشتن یک فرمانده باتجربه در عصر مدرن که قابلیت‌های قوی‌تری دارد، برای دشمنان خبر بدی است.
بازی در هر عصر ماموریت‌هایی پیشنهادی ارائه می‌کند که باعث می‌شود به دستاوردهای قابل‌توجهی دست پیدا کنید. این ماموریت‌ها به عنوان Legacy Path و به 4 بخش فرهنگ، اقتصاد، نظامی و علم تقسیم می‌شود. با اینکه می‌توانید این ماموریت‌ها را نادیده بگیرید و هر طور دوست دارید بازی کنید، اما به دلیل پاداش‌های آنها، وسوسه خواهید شد آنها را دنبال کنید. این روندِ هر عصر را تا حدودی خطی‌تر کرده است اما در عوض اشراف بیشتری به عملکرد رقبا نیز خواهید داشت و در طول تجربه می‌دانید که آنها نیز در حال دنبال کردن این 4 مسیر هستند. این سیستم باعث شده است رقابت بین تمدن‌ها ملموس‌تر باشد و سعی خواهید کرد بیشتر از همیشه روی قابلیت‌های اختصاصی رهبر خود و همینطور تمدنی که انتخاب کرده‌اید تکیه کنید و راه مناسبی را برای پیشی گرفتن از رهبران دیگر انتخاب کنید.
رویدادهای روایی بازی برای افرادی که علاقه‌مند به خواندن هستند، می‌توانند سرگرم‌کننده باشند. برخی از آنها بسیار کوتاه هستند و تاثیر قابل‌توجهی در روند بازی ندارند اما برخی دیگر باعث شروع یک ماموریت فرعی می‌شوند که اگر آنها را دنبال کنید، پاداش‌های مناسبی دریافت خواهید کرد. بهترین رویدادهای روایی آنهایی هستند که به طور اختصاصی به یک رهبر یا تمدن اختصاص دارند، ماهیت تاریخی دارند و با زبانی شیوا وضعیت انسان‌ها و شهرها را در نقاط تاریخی خاص شرح می‌دهند. هر بار که بازی را تجربه می‌کنید، با توجه به شرایط مختلف با رویدادهای متفاوتی روبه‌رو خواهید شد که به تنوع تجربه افزوده است.
عصر اکتشاف
با ورود به عصر اکتشاف، بازی بسیاری از ساختمان‌ها، واحدها و منابع را از تمام تمدن‌ها را می‌گیرد یا صرفا جایگزینی برای آنها تعیین می‌کند. انتقال به عصر بعدی، تا حدودی مانند یک شروع دوباره است و با اینکه ابتدا ممکن است حس کنید پیشروی خود را از دست داده‌اید، اما بازی دستاوردهای مهم را حفظ می‌کند و صرفا فضا را برای رقابت بیشتر و اضافه کردن تنوع به گیم‌پلی مهیا می‌کند. بنابراین اگر در عصر قبلی از همه لحاظ نسبت به رقبا برتر بودید یا اینکه نتوانسته بودید عملکرد خوبی داشته باشید، عصر اکتشاف اولین شانس مجدد و فرصتی برای تغییر روند بازی است.
در این عصر باید تمدنی جدید انتخاب کنید و میراث خود را به آن منتقل کنید. انتخاب تمدن جدید یک تصمیم استراتژیک بسیار مهم است که باید طبق شرایطی که در عصر قبل داشتید انجام دهید و موردی را انتخاب کنید که دارای قابلیت‌های اختصاصی موثر در مقابل رقبای شما است. این کار تنوع هر بازی را تا حد زیادی افزایش داده است و حتی اگر در چند بازی مثلا با آگوستوس و تمدن روم شروع کرده باشید، انتقال میراث آن به تمدن‌های متفاوت، ترکیب متفاوتی از قابلیت‌ها و نقاط قوت را برایتان فراهم می‌کند.
در عصر اکتشاف آب‌ها آزادانه‌تر در دسترس هستند و Legacy Pathها در راستای گسترش تمدن به آن سوی آب‌ها و حضور فعال‌تر نیروهای دریایی تعیین شده‌اند. ریتم بازی در این عصر تغییر می‌کند و جنب و جوش بیشتری را در سرتاسر نقشه شاهد خواهید بود. دین نیز در این عصر یکی از مکانیک‌های اصلی محسوب می‌شود و رقابت جذابی برای ارسال مبلغان مذهبی و جذب شهرها به دین اصلی تمدن خود، ایجاد می‌شود. البته شما می‌توانید مسیر دلخواه خود را پیش بگیرید و به جای انتخاب کردن تکنولوژی‌ها و Civicهای عمومی، ارتقاهای اختصاصی تمدن خود را دنبال کنید. در حالی که رقبا در حال تاسیس شهرک‌های بیشتر در نقاط مختلف هستند و دین خود را گسترش می‌دهند، شما می‌توانید به گسترش قلمرو خود در قاره‌ای که از ابتدا در آن حضور داشتید تمرکز کنید و از زاویه‌ای دیگر پیروز شوید.
هر عصر دارای دوره‌ای از بحران است که تمدن‌ها باید در مقابل شرایط بحرانی مانند طاعون مقابله کنند. این یک چالش جذاب دیگر است که باید با سیاست‌های بحران کنترل شود وگرنه به راحتی ممکن است با رسیدن سطح خوشحالی شهروندان به پایین‌ترین حد، شهرهای خود را از دست بدهید. از آنجایی که بحران‌ها به طور تدریجی شدت می‌گیرند، تصمیم‌های ابتدایی در مورد آنها، کلیدی هستند و می‌توانند شما را در رقابتی دیگر با سایر تمدن‌ها که حالا در مسیر متحمل شدن کمترین ضرر است، پیروز کنند.
دوران مدرن
ورود به دوران مدرن، فرصت دومِ تغییر ریتم بازی و نزدیک‌تر شدن تمدن‌ها به یکدیگر برای افزایش رقابت و هیجان‌انگیزتر شدن روند بازی است. با افزایش شهرها در نقشه و کمبود فضای باز، اهمیت روابط دیپلماتیک در این عصر به اوج خود می‌رسد. به لطف سیستم بهبودیافته دیپلماسی و روان شدن تعامل بین رهبران به وسیله خرج کردن Influence، حالا علاقه‌مندی بیشتری به ارتباط برقرار کردن با رقبا خواهید داشت. هوش مصنوعی مانند نسخه‌های گذشته هنوز به سطحی که باعث تحسین شود، نرسیده است. هنوز هم رهبران رقیب، در درجه‌های سختی متوسط به راحتی امتیاز می‌دهند و تسلیم می‌شوند. اما در درجه‌های سختی بالاتر، باید دقت بیشتری به خرج دهید و اجازه ندهید رقبایتان متحد شوند.
متاسفانه بسیاری از سیستم‌های بازی از جمله سیستم روابط دیپلماتیک، تجارت و اختصاص منابع به شهرها و شهرک‌ها به خوبی توسط بازی معرفی نمی‌شوند. پیدا کردن بسیاری از اطلاعات در بازی به دلیل رابط کاربری ضعیف و ناکارآمد بازی، یکی از چالش‌های بازی محسوب می‌شود. این مخصوصا در نسخه کنسولی به دلیل محدودیت کنترل، قابل لمس‌تر است. بنابراین در ابتدا باید تلاش بسیاری انجام دهید تا به سیستم‌های بازی عادت کنید و آنها را یاد بگیرید.
دوران مدرن حداکثر جنب و جوش را در بازی به نمایش درمی‌آورد. سیستم راه‌آهن، انتقال سریع را در بازی میسر می‌کند و یادگیری پرواز توسط بشریت، امکان جدال هوایی و بمباران را فراهم می‌کند. دورانی که بیشتر از بقیه عصرها، دستاورد فنی و بصری بازی را به رخ می‌کشد و باعث تحسین مخاطب می‌شود. تک تک Tileهای بازی پر از جزئیات هستند و با زوم کردن روی هر کدام، شگفت‌زده خواهید شد. معماری دقیق ساختمان‌های هر تمدن، طراحی زیبای Wonderها و انیمیشن عناصر طبیعی محیط، در این سری بی‌سابقه است. واحدهای نظامی هر تمدن نیز با جزئیات فراوانی ساخته شده‌اند و انیمیشن و افکت‌های شلیک و مبارزه آنها دیدنی است. چهره و لباس رهبران نیز با ظرافت بسیاری طراحی شده‌اند. تعادل در طراحی آنها نیز حفظ شده است. نه بیش از حد جدی و واقع‌گرایانه هستند و نه طراحی اغراق‌آمیزی دارند. این باعث شده است به خوبی با محیط و طراحی هنری کلی بازی مطابقت داشته باشند.
با پایان دوران مدرن، پیروز شده باشید یا نه، آن حس شروع یک بازی دیگر در شما زنده خواهد بود. بازی Civilization VII با تمام تغییراتش هنوز هم یک Civilization به شدت اعتیارآور است و در ارائه نقل‌قول‌های مشاهیر، صداپیشگی‌های جذاب و به نمایش گذاشتن زیبایی‌های مربوط به سازه‌های بشریت، همان چیزی است که انتظار می‌رود و به اصول خود از نظر لحن و ارائه وفادار مانده است. موسیقی هنوز هم بخش مهمی از هویت بازی است. هم موسیقی مربوط به هر عصر و هم موسیقی هر تمدن با ظرافت فوق‌العاده‌ای خلق شده است و حتی در ساعت‌هایی که مشغول بازی نیستید نیز به یاد مانده و شما را به بازی فرامی‌خواند. صداگذاری مبارزات، عناصر طبیعی محیط و صدایی که از شرایط هر شهر با زوم کردن روی آن به گوش می‌رسد، بسیار لذت‌بخش و حرفه‌ای کار شده است و بدون نیاز به کلمه‌ای توضیح وضعیت هر بخش از نقشه را به راحتی به مخاطب منتقل می‌کند.
اثرات جانبی فنی
بازی از نظر فنی در شرایط ایده‌آلی قرار ندارد و مطمئنا در طول تجربه با باگ‌هایی که بیشتر بصری و مربوط به عناصر رابط کاربری هستند، روبه‌رو خواهید شد. منوهایی که ممکن است روی هم قرار بگیرند، دستورهایی که ممکن است توسط واحدها در بار اول اطاعت نشوند و اطلاعاتی که ممکن است به درستی نمایش داده نشوند. در دوران مدرن، ممکن است با افت فریم‌هایی نیز روبه‌رو شوید که اکثرا جزئی هستند. همینطور نسخه PS5 در دوران مدرن هر از گاهی دچار کرش می‌شود که به لطف قابلیت سیو اتوماتیک، به سرعت می‌توان به بازی برگشت و پیشروی‌تان از دست نمی‌رود.
در تجربه چندنفره بازی با توجه به اینکه محدودیت زمانی برای هر Turn در نظر گرفته شده است، سرعت بازی بیشتر است و رویدادها سریعتر از حالت تک نفره پیش می‌روند. با این حال، بازی در حالت چند نفره به طور روان و بدون مشکل قابل‌توجهی اجرا می‌شود. پیدا کردن بازیکنان دیگر و اضافه شدن به بازی آنها به سادگی و با یک دکمه قابل انجام است. با این حال به دلیل تمرکز Firaxis Games در بهبود نسخه PC و آپدیت آن، قابلیت کراس پلی بین نسخه‌های کنسولی و PC در حال حاضر غیرفعال است که مطمئنا برای افرادی که قصد تجربه بازی را با دوستان خود در پلتفرم‌های دیگر دارند، ناامیدکننده است.
اولین عرضه همزمان یک عنوان Civilization برای پلتفرم‌های PC و کنسول، مشکلاتی فنی را به همراه داشته است اما خوشبختانه سازندگان در یک ارتقای قابل توجه نسبت به بازی Sid Meier’s Civilization VI، با اضافه کردن منوی دایره‌ای برای دسترسی آسان و قرار دادن عناصر دسترسی سریع با دکمه‌های مختلف، سرعت تجربه بازی با کنترلر را در نسخه PS5 به شکل قابل‌توجهی افزایش داده‌اند. امکان شخصی‌سازی دکمه‌های کنترلر، به کارگیری قابلیت هپتیک فیدبک برای هشدارها و رویدادهای داخل بازی و تنظیمات مناسب برای افزایش خوانایی متون و منوها، همگی تجربه این سری را در کنسول آسان‌تر از همیشه کرده است. با این حال کنترل بازی بی‌نقص نیست و استفاده از بخش‌های Civilopedia و منوی اختصاص منابع هنوز با کنترلر سخت است.
