دومین بسته‌الحاقی بازی Alan wake 2 یعنی The Lake House با وجود کمبودهایی که دارد به مراتب از نسخه قبلی یعنی Night Springs بهتر است و این نشان می‌دهد که تیم رمدی در طول پروسه ساخت دومین DLC تمام دقت و توجه خودشان را روی کیفیت بازی گذاشته‌اند. با بررسی دومین بسته‌الحاقی بازی Alan Wake 2 همراه ما باشید.

بازی Alan Wake 2: The Lake House نامِ دومین بسته‌الحاقی منتشر شده برای بازی Alan Wake 2 است که در سبک اکشن سوم شخص در زیر ژانر وحشت و بقا برای پلتفورم‌های نسل جدید و PC منتشر شده است. چند ماه پیش بود که استودیوی Remedy اولین بسته‌الحاقی بازی یعنی Night Springs را منتشر کرد اما این DLC با وجود مشخصه‌های خاصی که داشت نتوانست نظر مخاطبین را به خودش جلب کند، با این حال تیم رمدی در دومین تلاش خودشان و در بسته الحاقی Alan Wake 2: The Lake House تلاش کردند تا یک اثر قابل قبول و در راستای کیفیت نسخه اصلی توسعه و منتشر کنند.

این بررسی به اساس نسخه ارسالی سازندگان و پس از 3 ساعت تجربه در کنسول PS5 انجام شده است.

کلبه وحشت

The Lake House را از چندین بخش می‌توان مورد بررسی قرار داد. در گام اول ذکر این نکته ضروری است که بازی از همه جهات نسبت به بسته‌الحاقی پیشین یعنی Night Springs پیشرفت کرده است. دیگر خبری از اپیزود‌های مختلف نیست و بازی تماما سرراست است و مدت زمان آن هم با این که هنوز هم کوتاه است اما به نسبت از قبل بهتر شده است و بازی این قابلیت را دارد که نزدیک به 3 ساعت مخاطب را سرگرم کند. اما این سرگرمی به خاطر یکنواخت بودن و به خاطر این که در یک مسیر مشخص انجام می‌گیرد این حس زیبا را به مخاطب منتقل می‌کند که در حال انجام یک بازی جدید و با کیفیت است.

اما The Lake House در کنار قابلیت‌هایی که دارد نقطه ضعف‌هایی هم دارد که ما پیش می‌خواهیم به آنها بپردازیم. بزرگ‌ترین مشکل Lake House داستان و روایت داستانی آن است. البته این روایت به خودی خود مشکلی ندارد اما با توجه به این که با آخرین بسته‌الحاقی منتسب به بازی روبرو هستیم لذا انتظار داشتیم که بازی به برخی از سوالات ما از بازی اصلی پاسخ دهد که متاسفانه این امر میسر نشده است. این بسته‌الحاقی داستان زنی به نام Kiran Estevez را روایت می‌کند. «کارن» مامور سازمان FBC است و در حال روایت ماجراهایی است که در موقع مراجعه به Lake House برای او و همراهانش رخ داده است. در واقع کارن در حال حاضر راوی است و ما داستان بازی را از نگاه او دنبال خواهیم کرد و در نقش او در دل این ماجراها قرار خواهیم گرفت تا ببینیم چه بر سر او و همراهانش در این خانه پوشالی افتاده است.

Lake House یک مرکز تحقیقاتی است که به FBC تعلق دارد و توسط دو تن به نام‌های (جولی) و (دایانا) اداره می‌شود و تمام اتفاقات به وقوع پیوسته در این مرکز تحقیقاتی بعد از رویدادهای نسخه اصلی شکل گرفته است. کارن به همراه چند تن از همکاران خود به این محل تحقیقاتی می‌رود و اما از همان ابتدای ورود به مرکز با مشکلا مواجه می‌شوند و همه چیز حالت غیرعادی به خودش گرفته است، کارن از همکاران خود جدا می‌شود و برای این که بتواند وارد مجمتع بشود از کارت ورود خودش استفاده می‌کند. در ابتدای ورود همه چیز عادی به نظر می‌ىسد اما در طبقات بعدی کارن متوجه تابلوهای بزرگ نقاشی می‌شود که طراحی و رنگ‌آمیزی متفاوتی دارند و در تلاش است تا به راز این تابلوها و اتفاقای که برای مرکز تحقیقاتی رخ داده است پی ببرد. در همین مسیر است که…

نقاشی پیکاسو

داستان را در Lake House می‌توان به دو بخش تقسیم کرد یا می‌توانیم از نقطه نظر دو دیدگاه مورد بررسی قرار بدهیم، مورد اول این است که وقتی به صورت مستقل به داستان و روایت آن نگاه کنیم عملا با یک داستان زیبا و در خور توجه روبرو هستیم که اتفاقات رخ داده در آن جذاب به نظر می‌رسد و ارزش 3 ساعتی که پای آن می‌گذاریم را دارد اما از دیدگاه دوم و ارتباطش به داستان اصلی و مهم‌تر از همه جواب سوال‌های بی‌شماری که در نسخه اول بی‌پاسخ مانده است از جمله مواردی است که مورد بحث و ایراد این بسته‌الحاقی است.

درواقع لیک هاوس بیشتر از آن که یک بسته‌الحاقی برای آنل ویک 2 باشد، بیشتر به یک پیش زمینه یا یک معرف برای بازی Control است. حتی نحوه روایت داستانی هم لحن خاص الن ویک 2 را ندارد و به مرور متوجه می‌شویم که داریم برای Control آماده می‌شویم. این در حالی است که حتی سمت و سوی گیم‌پلی هم به شکلی است که در اواخر بازی حس Control کاملا بر مخاطب قالب می‌شود. این مورد با وجود این که به خودی خود مشکل به حساب نمی‌اید اما بین بازی اصلی و DLC یک فاصله خاصی می‌اندازد که مخاطب را گیج نگاه می‌دارد. اما وقتی به نکات مثبت ماهیت بازی نگاه کنیم، با یک اثر خوب روبرو هستیم. هیجان و تعلیق به همان شکلی که در آلن ویک بود، در اینجا هم است. اکشن مناسبی وجود دارد و اگر از اندک ایاردات گان‌‍لی چشم‌پوشی کنیم می‌توانیم بگوییم که پکیج کلی مخاطب را راضی نگه می‌دارد.

دشمنان به مانند قبل نسبت به نور حساس هستند و به مانند نسخه اصلی چابک و البته سخت‌جان نیز هستند اما در این میان یک دشمن جدید و عجیب نیز معرفی می‌شود که برای شخص خود من بسیار جالب و البته نو جلوه می‌کرد. دشمنان تازه معرفی شده به صورت رنگ‌های طراحی شده که روی تابلو هستند و در شمایل یک انسان بزرگ هیکل ظاهر می‌شوند که این‌ابر به نور حساس ینتند و قلق خاص خودشان را دارند تا از پا بیوفتند. بر همین اساس بازی یک اسلحه جدید ینیز معرفی می‌کند که در از بین بردن دشمانن بسیار کارآمد است و استفاده از آن به مخاطب لذت خاصی را منتقل می‌کند اما حیف که این اسلحه خوب در یک سوم انتهایی بازی به مخاطب داده می‌شود و عملا مدت زمان زیادی را نمی‌توانیم از وجود آن بهره‌مند شویم.

وقتی سایه آرامش بخش است

با وجود این که مهمات و ایتم‌های مناسبی در طول مراحل در اختیار مخاطب قرار گرفته می‌شود اما نکته بسیار عجیب در این بسته‌الحاقی این است که به شکل عجیبی بازی بسته‌های سلامتی محدودی در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. با وجود سیستم گان‌پلی به‌خصوصی که بازی دارد احتمال آسیب دیدن در بازی زیاد است و لذا نیاز به بسته‌های سلامتی نیز بیشتر می‌شود و بسیار عجیب است که چرا این مورد مورد توجه تیم سازنده قرار نگرفته است. باس‌فایت انتهایی بازی هم برخلاف کلیت بازی که بسیار سخت است، از بین بردن آن بسیار راحت بود که این هم در نوع خود قابل توجه است.

اگر از گرافیک آلن ویک 2 خاطره خوبی داشته باشید، از گرافیک در لیک هاوس هم لذت خواهید برد. مثل همیشه همه چیز واقع‌گرایانه و تروتمیز است. حال و هوای ترس و وحشت با جلوه‌های بصری بازی به خوبی گره خورده است و متلاشی شدن دشمنان در شکل‌های مختلف هیجان خوبی به مخاطب منتقل می‌کند. نورپردازی که از عناصر مهم بازی استه مثل نسخه اصلی عالی است و سایه‌ها در برخی وقاع حس ترس خوبی را به مخاطب منتقل می‌کند. به همان اندازه بازی از نظر سمعی و شنیداری نیز عالی است. افکت‌های صوتی در کنار هیولاهای وحشتناکی که ار قاب‌های نقاشی بیرون می‌ایند، شرایط سمعی و بصری ویژه‌ای را در بازی ایجاد می‌کند.

سخن آخر:

بسته‌الحاقی The Lake House روی هم رفته اثر ارزشمندتری نسبت به Night Springs را به مخاطب ارائه می‌دهد. با وجود این که حتی لیک هاوس هم کوتاهی خودش را دارد اما عدم پاسخ‌گویی به برخی سوالات شکل گرفته در نسخه اصلی و توجه بیش از حد به بازی Control از جمله مواردی است که روی نکات مثبت بازی از جمله ترس و وحشت به‌خصوصی که ارائه می‌دهد سایه می‌اندازد.