تکه‌های رمز‌آلود ستارگان

این نقد و بررسی بر اساس نسخه مخصوص منتقدین، و پس از 25 ساعت تجربه بازی در پلتفرم Nintendo Switch انجام شده است.

دنیای بازی‌های نقش آفرینی ژاپنی (JRPG)، بسیار وسیع و گسترده است. بسیاری از این عناوین شگفتانه، هر یک به نوع خود خاص و متنوع و مملو از نوآوری هستند. نوآوری‌هایی که گاها منجر به یک انقلاب در این سبک و به منبع الهام بسیاری از عناوین آینده، بدل گشته‌اند. یکی از گسترده‌ترین و بزرگترین فرانچایز‌های این لیست، سری The Legend of Heroes است. این مجموعه که خود نیز بخشی از یک فرنچایز گسترده‌تر به نام Trails است، در غرب بسیار موفق ظاهر شد، به گونه‌ای که NIS America تصمیم گرفت تا عناوین این سری که پیش‌تر صرفا زبان ژاپنی منتشر شده بودند را، به انگلیسی ترجمه و منتشر کند. عنوانی که به نقد و بررسی آن خواهیم پرداخت، (بازی The Legend of Nayuta: Boundless Trails) است، در سال ۲۰۱۲ به صورت انحصاری برای بازار ژاپن و برای کنسول دستی PlayStation Portable منتشر شد. در پی موفقیت‌های این عنوان، حدود ۱۱ سال پس از انتشار رسمی و در سال ۲۰۲۳، نسخه انگلیسی و ریمستر شده آن برای کنسول پلی‌استیشن ۴ و نینتندو سوییچ منتشر شد. با کریتیک‌لنز همراه باشید تا یکی از متفاوت‌ترین عناوین نقش آفرینی ژاپنی سالیان اخیر، The Legend of Nayuta: Boundless Trails را نقد و بررسی کنیم.

داستان و روایت:

نایوتا (Nayuta) پروتاگونیست داستان، به همراه دوست دوران کودکی خود Cygna، پس از سفری طولانی جهت فراگیری دانش، به محل زندگی خود، جزیره‌ای به نام Remnant Isle باز می‌گردند. در Remnant Isle و اطراف آن، باقی‌مانده تمدن‌های مرموز و قدیمی، از آسمان فرو می‌ریزند و اجسام مرموزی به نام Star Fragment یا تکه‌ای از یک ستاره را از خود به جای می‌گذارند. دلیل نام‌گذاری Remnant Isle -به معنی جزیره باقی‌مانده‌ها- نیز همین بوده است.  این تکه‌های ستارگان، در وجود خود، جهان‌های مرموز و بکر را جای داده‌اند. جهان‌هایی که سال‌ها دلیل مطالعات دانشمندان برای فهمیدن ماهیت آن‌ها بوده است. نایوتا، قهرمان داستان، همانند والدین خود، آرزو دارد که در این دنیا‌های دست‌نخورده پا بگذارد و واقعیت دنیا را درک کند. تنها مدتی پس از بازگشت آن‌ها به Remnant Isle، سازه‌ای بسیار عظیم، به گونه‌ای که در طول تاریخ Remnant Isle، سازه‌ای به بزرگی آن دیده نشده، از آسمان به ساحلی در نزدیکی جزیره سقوط می‌کند. نایوتا (Nayuta) و سیگنا (Cygna) از روی کنجکاوی وارد این سازه بزرگ می‌شوند. در آنجا، آن‌ها یک موجود انسان نمای کوچک به اسم Noi را ملاقات می‌کنند که جسمی مرموز به شکل یک چرخ‌ دنده را در دستان خود نگه داشته و از آن مراقبت می‌کند. ناگهان دو شخص مرموز به سمت جسم چرخ‌دنده مانند هجوم می‌برند و آن‌را از دستان Noi می‌دزدند. قهرمانان داستان به سرعت به یاری Noi می‌روند، اما Noi پس از بهبود یافتن بلافاصله به درون دروازه‌ای هجوم می‌برد، نایوتا و سیگنا به دنبال Noi وارد دروازه می‌شوند و از دنیایی عجیب به نام Terra سر در می‌آورند. در ادامه داستان سه شخصیت مذکور به دنبال شخص مرموز که پیش‌تر به Noi حمله کرده بود می‌روند و در چهار قاره Terra به دنبال او می‌گردند. در Terra، دستگاهی به نام Astrolabe، اکوسیستم و فصول سال را کنترل می‌کند، اما به دلیل اینکه چرخ‌دنده‌های آن، یعنی Master Gears توسط آنتاگونیست داستان دزدیده شده‌اند، به درستی کار نمی‌کند و تمام اکوسیستم Terra در حال نابودی است. قهرمانان داستان وظیفه دارند تا Terra را از نابودی نجات دهند. در Terra چهار قاره وجود دارد که هرکدام علاوه بر اینکه بیانگر یک فصل خاص از سال هستند، به عنوان یک قسمت داستان واقع می‌شوند. نهایتا داستان در ۴ قاره در Terra دنبال می‌شود که هر قاره یا بخش داستانی، چند مرحله اصلی نسبتا کوتاه، یک Dungeon و نهایتا در پایان آن، یک باس فایت را شامل می‌شود.

داستان بازی، در ابتدا با شروعی احساسی و آرام، آغاز می‌شود تا بازیکن به آرامی با جهان، شخصیت‌ها و وقایع بازی آشنا شود. پس از ورود بازیکن به Terra، داستان اوج می‌گیرد و اتفاقات زیادی رقم می‌خورد، اتفاقاتی که برخی قابل پیش‌بینی و برخی کاملا غیر قابل پیش‌بینی هستند و پیچش‌های داستانی غیر منتظره‌ای را رقم می‌زنند. داستان در اواسط بازی به مشکل Pacing یا به اصطلاح، روند نا متناسب پیش‌برد بازی، دچار می‌شود، روایت داستانی آهنگ و روند نرمال خود را از دست می‌دهد، به طوری که بسیاری از کوئست‌های اصلی به داستان و وقایع آن مربوط نمی‌شوند و گویا صرفا برای پر کردن یک بخش بازی گنجانده شده‌اند. سوای مشکل مذکور، پایان نسبتا قابل پیش‌بینی و نه چندان مناسب این عنوان، پتانسیل داستان عمیق و روایت جذاب آن را تا حدی اسراف کرده‌اند. شخصیت پردازی این عنوان عالی است و به لطف دیالوگ‌ها و اتفاقات مهم حول محور این شخصیت‌ها در طول مراحل اصلی بازی، بازیکن به خوبی با این شخصیت‌ها ارتباط برقرار می‌کند.

گیم‌پلی و مبارزات:

عنوان The Legend of Nayuta: Boundless Trails، در بخش گیم‌پلی، المان‌هایی از چندین سبک مختلف را تلفیق کرده تا تجربه‌ای کاملا منحصر به فرد و متنوع ارائه دهد. همانگونه که گفته شد، هر بخش از ۴ بخش اصلی بازی، شامل مراحلی کوتاه می‌شود که شامل مبارزات و پازل‌هایی ساده هستند. سپس، یک Dungeon نسبتا طولانی و نهایتا یک باس فایت جداگانه هر بخش را به پایان می‌رسانند. اما در هر یک از بخش‌های مذکور، المان‌هایی به چشم می‌خورد که به ندرت در عناوینی با این سبک دیده می‌شوند. سیستم جابجایی و حرکت در محیط هر مرحله، رگه‌هایی از سبک Platformer را در خود دارد. شخصیتی که بازیکن کنترل آن را بر عهده دارد، قابلیت دو پرش همزمان یا Double Jump در اختیار دارد که جابجایی در محیط و پلتفرمینگ را بسیار آسان‌تر، روان‌تر و جذاب‌تر می‌کند. جابجایی میان صخره‌های معلق و مبارزه با دشمنان به طور همزمان، تجربه‌ای جذاب را رقم می‌زند.

مبارزات The Legend of Nayuta: Boundless Trails، به صورت Real Time است؛ بازیکن می‌تواند با فشردن دکمه، حمله کند، جاخالی دهد و پرش بزند. همچنین همانند اکثر عناوین هم‌سبک، قابلیت استفاده از ده‌ها آیتم مختلف در حین مبارزات وجود دارد که هرکدام تاثیر خاص خود را دارند. همچنین قابلیت انتخاب از میان انواع سلاح‌های مختلف با قابلیت‌های مختلف در این بازی وجود دارد. برخی از این سلاح‌ها صدمه فیزیکال وارد می‌کنند و برخی دیگر، صدمه Elemental یا وابسه به عنصر، که بسته به نوع عنصر، صدمه وارد شده متفاوت خواهد بود. دشمنان نیز نقاط ضعف و قوت مختلفی دارند؛ به طور مثال نسبت به یک عنصر خاص ضعیف هستند و استفاده از این نقاط ضعف و قوت، می‌تواند ضمن افزودن به جذابیت مبارزات، جدال را نیز آسان‌تر کند. همچنین پس از اتمام هر یک از مراحل کوتاه بازی، بازیکن امتیازی از ۱ تا ۳ ستاره دریافت می‌کند که می‌تواند از این ستاره‌ها برای خرید و ارتقای مهارت‌ها و قابلیت‌های جدید برای استفاده در مبارزات استفاده کند. طراحی دشمنان و تنوع آن‌ها نیز بسیار بالا است، باس فایت‌های بازی نیز در عین اینکه چندان زیاد نیستند، متنوع و جذاب هستند؛ اما متاسفانه حتی با وجود تنوع تمام این موارد، مبارزات بازی پس از مدتی تکراری می‌شود. ضمن اینکه سیستم مبارزات بسیار گسترده و متنوع است، استفاده از تمام قابلیت‌ها و مهارت‌ها نهایتا نتیجه‌ای یکسان در پی دارد، چرا که تمام دشمنان با اینکه از لحاظ ظاهری و احتمالا مقدار نوار سلامتی متنوع و شک بر انگیز هستند، نحوه مقابله با تمام آن‌ها کاملا متشابه است، نحوه حملات آن‌ها نیز به جز مقدار صدمه وارد شده، کاملا مشابه است. نهایتا به این دلایل، چنانچه مبارزات در لحظات ابتدایی بسیار جذاب و خوش‌آیند هستند، اما در ادامه، با وجود تعداد مبارزات نسبتا بالای بازی، به یک چرخه تکرار نه چندان خوش‌آیند تبدیل می‌شود.

گشت و گذار در محیط بازی، به لطف محیط‌های متنوع و دیالوگ‌های متنوع و جدید با NPCها، بسیار خوش‌آیند است. همچنین تعداد زیادی فعالیت جانبی در هر محیط وجود دارد که هرکدام به نوع خود جدید و جذاب هستند. اما متاسفانه، حتی در صورتی که با یک نسخه ریمستر شده و جدید طرف هستیم، چندین قابلیت مهم که در اکثر عناوین نقش آفرینی ژاپنی مدرن دیده می‌شود، در این عنوان وجود ندارد. به طور مثال، مکالمات بازی دارای گزینه Fast Forward برای رد کردن سریع‌تر نمی‌باشند و گاهی بازیکن برای انجام کاری، بارها مجبور به شنیدن دیالوگ‌های تکراری و طولانی می‌شود. یا قابلیت Dialogue Log، که به بازیکن اجازه می‌دهد که به تاریخچه دیالوگ‌های اخیر دسترسی داشته باشد، در این عنوان وجود ندارد. همچنین بخش آموزشی بازی نیز بسیار قدیمی و منسوخ‌شده است. بخش آموزشی بازی صرفا با متن و گاها یک عکس مهم‌ترین المان ‌های گیم‌پلی را توضیح می‌دهد که عملا وجود آن با عدم وجود آن، تفاوتی ایجاد نمی‌کند و نهایتا بازیکن مجبور به آزمون و خطا جهت یادگیری المان‌های مختلف بازی می‌شود.

گرافیک و طراحی هنری:

عنوان The Legend of Nayuta: Boundless Trails، گرافیک و جلوه‌های بصری چندان خوبی ندارد. گرچه شاید درست نباشد که از گرافیک یک عنوان انحصاری مخصوص یک کنسول دستی مربوط به بیش از ده سال پیش، ایراد بگیریم، اما متاسفانه حتی با وجود اینکه این عنوان ریمستر شده و بهبود یافته است، بافت‌ها و افکت‌های ساده سلاح‌ها و پارتیکل افکت‌ها (افکت‌های ذرات) همچنان بسیار بی‌کیفیت هستند. خوشبختانه سبک هنری منحصر به فرد و پالت رنگی جذاب این عنوان، تا حد زیادی گرافیک منسوخ شده بازی را قابل تحمل و حتی گاهی زیبا کرده است. با این حال روی هم رفته، نهایتا این عنوان از لحاظ بصری، برای یک کنسول دستی مانند نینتندو سوییچ، نسبتا مناسب است، گرچه شاید شایسته کنسول‌های نسل نهمی نباشد.

طراحی صدا، صداگذاری و دوبله:

وقتی بحث از عناوین نقش آفرینی ژاپنی می‌شود، معمولا بسیاری از موسیقی به یاد ماندنی و قوی آن‌ها یاد می‌کنند؛ موسیقی در این سبک نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند، این عناوین، بیشتر شامل دیالوگ باکس‌های بدون صداگذاری هستند تا دیالوگ‌های صداگذاری شده و نهایتا موسیقی بیش از هر صدای دیگری شنیده می‌شود. The Legend of Nayuta: Boundless Trails نیز مانند بسیاری دیگر از عناوین این سبک، موسیقی فوق العاده‌ای دارد. موسیقی‌ای که به مبارزات هیجان دو چندان می‌بخشد و محیط‌های خوش رنگ و لعاب بازی را زنده می‌کند. صداگذاری این عنوان با دیالوگ‌های مملو از احساسات، به شخصیت پردازی هرچه بهتر شخصیت‌ها کمک شایانی می‌کند و احساسات را به خوبی منتقل می‌کند.