مجموعه «Test Drive Unlimited» به واسطه ترکیبی از گشت و گذارِ آزادانه مابین مسابقات و تجربه‌های رانندگی منحصربه‌فردی که ارائه می‌دهد مورد توجه علاقمندان قرار گرفته و از زمان آغاز به کار، با تمرکز بر ترکیب (سبک‌های) رانندگی پرهیجان و البته به دور از مبالغه، برای خود جایگاهی در ژانر مسابقه‌ای (Racing) پیدا کرده است. طرفداران این مجموعه مشتاقانه منتظر هستند که آیا جدیدترین عنوان این مجموعه (Test Drive Unlimited Solar Crown) به میراث پیشینیان خود عمل خواهد کرد یا خیر. با نقد و بررسی این عنوان همراه کریتیک‌لنز باشید.

«لاکچری پوشالی»

 این نقد و بررسی بر اساس نسخه‌ مخصوص منتقدین، و پس از 10 ساعت تجربه‌ بازی در پلتفرم PS5 انجام شده است.

همانطور که در مقدمه ذکر کردم، جدیدترین عنوان از این مجموعه تحت عنوان «Solar Crown»، ساخته استودیوی Kylotonn نوید ارتقای این تجربه را با ویژگی‌ها و مکانیک‌های جدید و گیم‌پلی پیشرفته‌تر می‌دهد و در شهر پر جنب و جوش و لاکچری هنگ‌کنگ (Hong Kong City)، بازیکنان را به مسابقات در خیابان های شهری و مسیرهای نسبتا متنوع دعوت می‌کند. نخستین و مهمترین تغییر سولار کراون را می‌توان تغییر سبک و طراحی کلی بازی به یک عنوان تمام‌آنلاین و چندنفره (MMO) اشاره کرد. بازی پس از  چند تلاش‌ ناموفق و نهایتا موفق شما را وارد سرورهایش می‌کند و پس از یک کات‌سین نه چندان جذاب به سراغ طراحی شخصیت (Avatar) خود در بازی خواهید رفت.

تازه وارد و عقده‌ شهرت

حالت داستانی در بازی Test Drive Unlimited Solar Crown بدون عمق و جذابیت خاصی دنبال می‌شود. شما به عنوان یک راننده نوپا و بی نام و نشان به شهر هنگ‌کنگ وارد شده و با Vivian مسئول برگزاری مسابقات Test Drive آشنا می شوید. پس از چند مسابقه نسبتا ساده او شما را به هتل محل اقامتتان دعوت می‌کند که حکم Hub بازی را دارد. پلیر در آنجا قادر خواهد بود شخصیت، لباس، ماشین، و مسابقه‌های خود را مدیریت و شخصی‌سازی کند. با پیشروی در بازی و رسیدن به یک سطح مشخص با یکی از دو Clan موجود در بازی آشنا می‌شوید و با عضویت در آن‌ها، و کسب تجربه و احترام، برای خود نامی دست و پا می‌کنید. گرچه انتظار اتفاقات خیلی ویژه و منحصر‌به‌فردی را مد داستانی یک بازی ریسینگ نداریم، اما به دلیل طراحی‌های عموما بی‌هویت و صرفا این که همه چیز لوکس و شیک به نظر برسد _چیزی که تمام تلاش سازنده صرف آن شده است_ تجربه‌ مد داستانی سولار کراون اندک‌اندک تهوع‌آور ومشمئزکننده شده است، و چیزی که شبیه به یک عقده‌گشایی به نظر می‌رسد تا یک تجربه جذاب و واقعا لوکس. همه این موارد را به ضعف‌های بازی که در ادامه به آن خواهیم پرداخت اضافه کنید تا متوجه عمق فاجعه در TDU SC شوید.

لاکچری پوچ

در «تاج خورشیدی» به عنوان یک بازی ریسینگ، واضح است که گیم‌پلی و سیستم پیشرفت مهمترین فاکتورهای تجربه شما هستند. قبل از آن و اول از همه، مکانیک‌های رانندگی و کنترل ماشین‌ها، نچسب و عجیب و غریب هستند و از آن تجربه همیشگی که در فرنچایز شاهد بودیم دور شده است. به‌جای آزادی عملی که باید با سیستم جهان‌باز آن همراه شود، بازیکنان با کنترل‌ خسته‌کننده‌ای مواجه می‌شوند که مانع از لذت بردن از مسابقات می‌شوند. از آنجایی که به‌لحاظ سبک بازی، دقیقا در ژانر سلطان بی چون و چرا و پادشاه این سبک، Forza Horizon قرار می‌گیرد، پلیرها دائما در حال مقایسه خواهند بود و نتیجه چیزی جز یک اثر ناامیدکننده نیست. حتی اگر طعم جادویی فورتزا هورایزن هم نچشیده باشید، باز هم از رانندگی در «تست درایو آنلیمیتد: سولار کراون» پس از مدتی دلزده و ناامید خواهید شد.

سیستم پیشرفت (Progression System) یکی دیگر از نقاط دردناک و اسفبار در Solar Crown است. توالی مسابقات و پیشرفت در این بازی به طرز ناامیدکننده‌ای کُـند است و بازیکنان را مجبور می‌کند تا بدون هیچ پاداش با ارزش و معنا‌داری چالش‌های تکراری و شبیه به هم بازی را پشت سر بگذارند. فقدان تنوع در انجام ماموریت‌ها و Eventها باعث شده تا کل تجربه به جای درگیرکننده بودن و غوطه‌ور شدن در دنیای بازی که ادعای MMO بودن دارد _که در ادامه خواهیم گفت چقدر بد است و مطلقا کار نمی‌کند_ کسل‌کننده وملال‌آور باشد. (آنلاک) باز کردن ماشین‌های جدید و ارتقاء آن‌ها که اساسا در یک بازی ریسینگ باید هیجان‌انگیز و رکن اصلی باشد، به سرعت به امری طاقت فرسا بدل می‌شود و هر گونه حس موفقیتی را از بین می‌برد.

این تنوع کم ایونت‌ها به پیدا کردن خودروهای تصادفی در گوشه و کنار شهر و جمع‌آوری پول از منابع نامشخص در نقشه، ثبت سرعت‌ حداکثری در دوربین‌های کنترل سرعت و تنها دو حالت مسابقه pvp که در آن یا منتظر پلیرهای دیگر می‌شوید، یا در صورتی که حوصله این کار را ندارید، مستقیم آن مسابقه را با تعدادی راننده هوش مصنوعی آغاز می‌کنید و به اتمام می‌رسانید.

مسیریابی بازی و گشت و گذار در آن از طریق نقشه‌ای که طراحی خیلی بدی ندارد در بازی قابل دسترسی است و محل قرار گیری Event ها و مقدار پاداش آنها به خوبی در آن مشخص هستند.

به طور کلی، سولار کراون هم در گیم‌پلی و تنوع آن و هم در سیستم پیشرفت یک ناامیدی محض است و به‌جای اینکه احساس یک ماجراجویی هیجان‌انگیز در جهان بازی را القا کند یک تلاش نیمه جان و دم‌بریده برای طرفداران فراهم آورده است.

سرورهای اسقاط

و اما مهم‌ترین ناامیدی‌های «تست درایو تاج خورشیدی» در مشکلات سرور آن نهفته است. متاسفانه در بازی شاهد قطع و وصل‌های مکرر و تاخیر‌های فراوانی هستیم، که به شدت تجربه بازی را از آنچه بود نیز غیرقابل تحمل‌تر و عملا مختل کرده است. به جای ارائه تجربه روان و یکچارچه آنلاین با دوستان و سایر بازیکنان، بسیاری از این مشکلات سرورهای بازی به زودی ناامید خواهند شد و عطای آن را به لقایش خواهند بخشید.

علاوه بر این، احساس می‌شود که سیستم پیدا کردن پلیرهای رقیب (Matchmaking) نیز بسیار ضعیف عمل می‌کند. پیدا کردن یک مسابقه یا رویداد اغلب بیشتر از آنچه باید طول می کشد، بازیکنان را در لابی‌ها منتظر نگاه می‌دارد. این ناپایداری سرورهای بازی، روحیه رقابتی را که قرار است ارائه دهد، کاهش داده و شوق و ذوق را از پلیر می‌گیرد.

در عنوانی جهان‌باز که تماما متکی بر تعاملات آنلاین (MMO) است، این مشکلات سرور و وضعیت تاسف‌بار آن غیرقابل قبول است. «TDU Solar Crown» به هیچ عنوان نتوانسته تجربه آنلاین صیقل‌یافته‌ای را که طرفداران انتظار دارند ارائه دهد، و این امر بزرگترین آسیب را به بدنه بازی وارد کرده است.

ماشین‌های لوکس فِیک!

گرافیک بازی «Test Drive Solar Crown»، به ویژه در PS5 که برای نقد و بررسی در اختیارمان قرار گرفته ناامیدی بسیار بزرگی است.

مدل‌ها و جزئیات ماشین‌ها اغلب قدیمی به نظر می‌رسند و فاقد جلای مورد انتظار از یک عنوان نسل بعدی هستند. بافت‌های محیط اصلا به درد نمی‌خورند و دورنماها و پوشش گیاهی، هیچ ربطی به عنوانی منتشر شده در سال 2024 میلادی برای کنسول‌های نسل جدید ندارند و در خوشبینانه ترین حالت شبیه به یک بازی PS4 است. وضعیت سایه زنی‌ها نیز به همین گونه است و متاسفانه از کمترین کیفیت ممکن برخوردار هستند. بازی دارای دو حلت گرافیکی Quality و Performance است که طبیعتا برای یک بازی ریسینگ درصد عمده‌ای از پلیرها حالت دوم را انتخاب خواهند کرد.

علی‌رغم تمام این ضعف‌های کیفی و بصری حداقل انتظار یک تجربه روان و پایدار در TDU SC بودیم که همین هم ارضا نشده است! افت فریم‌های وقت و بی‌وقت به خصوص در حین مسابقات و در سر پیچ‌ها، و معمولا در زمان‌هایی که چندین ماشین دیگر حضور دارند حسابی به همه چیز گند می‌زند و حس تنفرتان از این بازی دوچندان می‌کند.

حداقل امیدور هستیم، دو مورد سرور و وضعیت پایداری بازی را تیم سانده با ارائه پچ بهبود ببخشند تا حداقل عنوانی «قابل بازی» در دستر قرار بگیرد!

وضعیت افکت‌ها و نورپردازی‌ها نیز اصلا بهتر از این‌ها نیست و به هیچ عنوان آبروداری نمی‌کنند. کهنه، خسته‌کننده و متعلق به گذشته سه واژه ای هستند که کلیت وضعیت گرافیکی بازی را معنا می‌کنند.

کم و کسری در گاراژ

در حالی که Solar Crown تلاش کرده تا ماشین‌های لاکچری متنوعی را برای علاقمندان تدارک ببیند، از لحاظ تعداد در مقایسه با انتظارات ناچیز به نظر می‌رسد. با انتخاب لیست محدودی که فاقد برخی برندهای مهم صنعت خودروسازی جهان هستند، جای خالی‌ها حسابی خودنمایی می‌کنند؛ ارجحیت دادن به کیفیت برندها و لوکس بودن آن‌ها بر کمیت قابل تحسین است، اما فقدان تنوع و جای‌ خالی‌ها را به طور کامل جبران نمی‌کند. در نهایت، علاقمندان به «ماشین» و کسانی که طرفدار استفاده و امتحان کردن ماشین‌های متنوع در عناوین ریسینگ هستند _که تصور می‌کنم بخش عمده‌ای از طرفداران مثل من همین‌گونه باشند_ ممکن است این فهرست را ناامیدکننده بدانند و مشتاق یک مجموعه گسترده‌تر و متنو‌ع‌تر از ماشین‌ها باشند.

اما طراحی صدا و وضعیت تکنیکی صوتی در Solar Crown به عنوان یکی از جنبه‌های مثبت آن برشمره می‌شود و اصلا به بدی بقیه عناصر آن نیست. صداهای انجین ماشین‌ها به خوبی ساخته شده و تجربه شنیداری رضایت بخشی را ارائه و هیجان مسابقات را تا حدی افزایش داده است. علاوه بر این، صداهای محیطی، از خیابان‌های شلوغ شهر گرفته تا حومه‌های آرام و اطراف، همگی اتمسفری رضایت‌بخش و تجربه صوتی خوبی را فراهم آورده‌اند. رادیوی بازی که لیست نسبتا متنوعی از آنگ‌های هاوس، دیپ هاوس، راک، پاپ و غیره را تدارک دیده، می‌تواند دستِ کم در این بخش راضی‌کننده باشد. دستیار صوتی بازی که آلیس نام دارد نیز صدایی بسیار دلنشین دارد و شما را در طول تجربه بازی همراهی می‌کند.