سری Ace Attorney را می‌توان از مجموعه‌های کمتر شناخته شده کمپانی محبوب Capcom دانست. شاید این موضوع به واسطه سبک نه چندان همه پسند این آثار باشد. اما این مجموعه، در سبک Visual Novel، قدمت زیادی در عرصه ویدئوگیم دارد. اولین بازی از این سری، تحت عنوان Phoenix Wright: Ace Attorney در سال ۲۰۰۱ و برای پلتفرم Game Boy Advance عرضه شد. در سالیان آتی به واسطه فروش و محبوبیت بالای این عنوان، دنباله‌ها و اسپین‌‌آف‌های متعددی از این سری راهی کنسول‌های مخاطبین شد. اکنون، با گذشت سال‌ها از انتشار جدیدترین نسخه این سری، کپکام یک مجموعه شامل دو بازی ریمستر شده از این فرانچایز را راهی بازار کرده و امید طرفداران برای احیای این مجموعه را بالا برده است. بازی Ace Attorney: Investigations Collection، شامل ریمستر دو بازی Ace Attorney Investigations Miles Edgeworth و Attorney Investigations 2: Prosecutor’s Gambit است و برای پلتفرم‌های نسل هشتم، نینتندو سوییچ و رایانه‌های شخصی منتشر شده است. با کریتیک‌لنز همراه باشید تا هر دو نسخه این مجموعه را، زیر ذره‌بین نقد و بررسی ببریم.

شطرنج ذهن‌ها

این نقد و بررسی بر اساس نسخه مخصوص منتقدین و پس از حدود ۳۰ ساعت تجربه روی پلتفرم PC انجام شده است.

پازل عدالت:

این عناوین، شخصیت Miles Edgeworth و ماجراجویی‌های کارآگاهی او را دنبال می‌کنند. هر دو نسخه AAI1 و AAI2، همچون سایر آثار از مجموعه Ace Attorney، در چند اپیزود مختلف روایت می‌شوند. هر دو عنوان این مجموعه، دارای ۵ اپیزود هستند. داستان هر اپیزود از دیگری جدا است و شخصیت (Miles) را در موقعیت‌ها و در میان پرونده‌های مختلف به تصویر می‌کشد. اما در بطن هر اپیزود، بریده‌ای از ماجرا و داستانی بزرگتر، در مورد هدف اصلی مایلز نهفته است. در ادامه و با قسمت‌های بعدی، واقعیت ماجرا مانند تکه‌های گمشده پازل در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند تا نهایتا با ارائه داستانی جذاب مخاطب را شگفت زده کنند. مخاطب در بخش‌های مختلفی از داستان این عناوین، به دفعات زیادی از خود خواهد پرسید: “این اتفاق چگونه رخ داده؟” یا “فلان شخصیت کیست و چرا این کار را انجام داده؟” سوال‌هایی که تا آخرین اپیزود بازی ذهن بازیکن را مشغول کرده و او را تشنه به دانستن پاسخ این سوالات خواهند کرد.

در کل داستان درگیرکننده به همراه پیچش‌های داستانی متعدد، تجربه‌ای فوق‌العاده و داستانی به یاد ماندنی را برای بازیکن به ارمغان خواهند آورد. هرچند داستان Ace Attorney Investigations Collection نیز کاملا بی نقص نیست و دارای حفره‌های داستانی بسیار ناچیزی است که باعث می‌شوند پس از اتمام بازی، همچنان برخی سوالات کوچکتر مخاطب بی‌پاسخ باقی بمانند.

شخصیتاین عنوان را نیز می‌توان از نکات مثبت آن دانست. شخصیت جدی و کاریزماتیک مایلز، پروتاگونیست بازی از همان لحظات ابتدایی در دل بازیکن جا خوش می‌کند. حتی در لحظاتی که مایلز به اشتباه بازیکن و با جملات خنده دار از جدیت خود خارج می‌شود، با به خنده انداختن بازیکن، جذابیت خود را حفظ می‌کند. یا شریک دست و پا چلفتی مایلز، کارآگاه Gumshoe، با رفتار‌ها و جملات بامزه و عجیبش، بازیکن را تا آخرین لحظه سرگرم نگه می‌دارد.

همان‌گونه که بیان شد، داستان هر اپیزود جدا از دیگری است و مایلز را در موقعیت‌ها و پرونده‌های مختلف به تصویر می‌کشد. برخلاف نسخه های ابتدایی، مانند عنوان Phoenix Wright Ace Attorney، که فقط در محیط دادگاه جریان داشتند، در این دو نسخه، وکیل محبوب در موقعیت‌ها و اماکن متنوع به حل معما‌ها و پرونده‌ها می‌پردازد. از پرونده جنایی قتل در اتاق مایلز گرفته تا یافتن قاتلی سرگردان در یک شهر بازی، همگی در این دو عنوان گنجانده شده‌اند. این تنوع محیطی نه تنها به جذابیت داستان افزوده، بلکه گشت و گذار در این محیط‌ها باعث تنوع گیم‌پلی نیز شده است.

یوریکا!

هر دو عنوان این مجموعه گیم‌پلی مشابهی دارند. روند گیم‌پلی این عناوین به صورت کلی به سه بخش تقسیم می‌شود. بازیکن ابتدا با پرونده و محیطی که در آن قرار گرفته آشنا می‌شود و دنبال سرنخ می‌گردد. سپس، با در کنار هم قرار دادن سرنخ‌های مرتبط، به یک سرنخ بزرگتر یا به یک نتیجه می‌رسد. در برخی موقعیت‌ها نیز، مایلز با مظنون وارد یک جدال می‌شود و بایستی با ارائه سرنخ‌ها و مدارک، مجرم بودن وی یا صحت حرف خود را اثبات کند. سرنخ‌‌ها با صحبت کردن با افراد حاظر در صحنه، بررسی اشیا مختلف یا آثار جرم به دست می‌آیند. گاهی پیدا کردن این سرنخ‌ها، چندان کار آسانی نیست. به طور مثال، سرنخ در یک شی کوچک پنهان شده و بازیکن باید با چرخاندن این شی در یک محیطی سه بعدی، با دقت تمام همه زوایا آن‌را مورد بررسی قرار دهد. گاهی نیز سرنخ، خود در یک معما و در شی دیگری گنجانده شده است.

به هنگام جمع‌آوری سرنخ‌های مختلف، آن‌ها در یک دفترچه که نقش Inventory بازی را دارد، بایگانی می‌شوند. در این بخش بازیکن می‌تواند تمام سرنخ‌های جمع‌آوری شده به همراه اطلاعات تکمیلی، مانند مکان و زمان را مشاهده نماید. در این بخش، یکی از المان‌های بسیار مهم گیم‌پلی بازی نیز وجود دارد، بخشی که Mind Chess یا شطرنج ذهنی نامیده می‌شود. در این قسمت، بازیکن می‌تواند سرنخ‌های مختلف را مانند تکه‌های پازل در کنار یکدیگر قرار دهد و به سرنخی بزرگتر و کلیدی‌تر دست پیدا کند یا حتی میتواند بر اساس یک سرنخ کلیدی، به یک نتیجه گیری کلی برسد. از طرفی، برای چالش برانگیز‌تر شدن این بخش، یک نوار سلامتی برای مایلز تعبیه شده است. در صورتی که مخاطب سعی کند تا سرنخ‌های نامربوطی را به یکدیگر ارتباط دهد، مقداری از نوار سلامتی مایلز، کاسته می‌شود. در صورت خالی شدن نوار سلامتی، مایلز موفق به حل کردن پرونده و اجرای قانون نمی‌شود و بازیکن با باخت مواجه می‌گردد.

گیم‌پلی Ace Attorney، در یک چشم به هم زدن می‌تواند از یک بازی موش و گربه و گشتن به دنبال سرنخ، به یک جدال نفس‌گیر میان مظنون و مایلز بدل گردد. در این بخش از گیم‌پلی بازی موسوم به Argument (به معنی بحث و جدال)، مخاطب موظف است تا ابتدا به ادعای این شخص گوش فرا دهد، سپس سرنخ یا سرنخ‌های درست را انتخاب نماید تا ادعای مظنون را زیر سوال برده یا نقض کند. گاهی نیز ورق برمی‌گردد و مظنون، مایلز را مورد اتهام قرار می‌دهد. در این مکالمات که Rebuttal (به معنی رد ادعا) نامیده می‌شوند، بازیکن بایستی اتهامات وارد شده بر مایلز یا موکل خود را با انتخاب گزینه‌ها و سرنخ‌های درست رد کند. در این بخش نیز با انتخاب گزینه‌های اشتباه، نوار سلامتی مایلز خالی و خالی‌تر می‌شود.
در کل، گیم‌پلی در گیرکننده و متنوع این دو عنوان، به قدری بازیکن را درگیر جریان بازی و حل کردن معما‌ها می‌کند که خارج شدن از بازی در میان پرونده‌ها، به کاری سخت و غیر قابل اجرا بدل می‌گردد. بخش جذاب Mind Chess، بررسی دقیق سرنخ‌های مختلف و ارتباط دادن آن‌ها به یکدیگر نیز از جذاب‌ترین بخش‌های گیم‌پلی این آثار به شمار می‌رود. لذتی که در حل کردن و پیدا کردن سرنخ‌های جدید در این بخش وجود دارد، غیر قابل وصف است. هرچند، در لحظاتی از بازی، برخی معما‌ها، از منطق خارج می‌شوند و بازیکن در یافتن سرنخ یا گزینه درست، دچار سردرگمی می‌شود. علی‌رغم اینکه به طرز عجیبی، پاسخ معما در نزدیک‌ترین حالت به بازیکن است؛ اما به دلیل منطقی نبودن آن، مخاطب قادر به یافتن پاسخ نمی‌گردد. در نهایت در چنین لحظاتی، یافتن سرنخ یا پاسخ درست در بحث و جدال‌ها، به یک آزمون و خطا بدل می‌گردد.

اما بگذارید نگاهی دقیق به تغییرات و بهبود‌های این دو نسخه ریمستر شده بیاندازیم.
اولین چیزی که بلافاصله در این نسخه جلب توجه می‌کند، مدل جدید شخصیت‌ها و بافت‌های بهبود یافته است. تغییری که بازیکنان قدیمی بلافاصله متوجه آن خواهند شد. در نسخه اصلی Nintendo DS، مدل شخصیت‌ها به صورت پیکسل‌آرت است. اما در نسخه بهبود یافته، تمام شخصیت‌ها دارای مدل‌های سه بعدی و واقع گرایانه‌تر هستند. این تغییر علاوه بر حس و حالی مدرن‌تر، باعث شده تا شخصیت‌ها بیشتر با سبک هنری و گرافیک محیط همخوانی داشته باشند. همچنین موجب شده تا حالت‌های صورت و حرکات شخصیت‌ها قابل فهم‌تر باشد. از طرفی، کپکام گزینه‌ای برای تغییر میان دو مدل کلاسیک و مدرن را در تنظیمات بازی گنجانده که به طرفداران اصلی اجازه می‌دهد تا این اثر را با همان گرافیک پیکسلی و حس و حال قدیمی تجربه کنند. علاوه بر مدل‌های بهبود یافته شخصیت‌ها، بافت‌ها نیز دچار تغییر شده‌اند و اکنون به وضوح Full HD رسیده‌اند. اکنون اجرای بازی با نرخ فریم شصت فریم بر ثانیه نیز، تجربه‌ی بسیار بهتری را ارئه می‌دهد.

دیگر تغییرات بزرگ بازی، عمدتا بهبود‌ها و تغییراتی برای ارائه تجربه‌ای بهتر و لذت‌بخش‌تر هستند. یکی از امکاناتی که غیبت آن به خصوص در چنین عنوانی با مکالمات طولانی حس می‌شد، قابلیتی برای مشاهده تاریخچه مکالمات بود. تغییری کلیدی که اکنون در این نسخه لحاظ شده است. اکنون می‌توانید با فشردن دکمه مربوطه در حین مکالمات، تاریخچه و جملات رد و بدل شده میان شخصیت‌ها را مشاهده کنید. این تغییر به خصوص در حین جدال و بحث که نیاز به دقت به تک تک کلمات وجود دارد، بسیار مهم و اساسی خواهد بود. از دیگر تغییرات جذاب این نسخه می‌توان به قابلیت انتخاب اپیزود اشاره کرد. اکنون می‌توانید هر یک از ۵ اپیزود در هر دو عنوان را به سادگی انتخاب کرده و ماجراجویی خود را از آن قسمت آغاز کنید. تمام اپیزود‌ها از لحظه اجرای بازی قابل دسترسی هستند و نیازی به اتمام دیگر قسمت‌ها برای دسترسی به اپیزود‌های بعدی وجود ندارد. از قابلیت‌های جذاب افزوده شده در این نسخه، حالت Story Mode است. با فعال‌سازی این حالت، بازی به طور خودکار سرنخ‌ها را پیدا کرده و معما‌ها را حل می‌کند تا بازیکن با خیال راحت و با حالتی مشابه تماشای یک فیلم، فقط از داستان جذاب بازی لذت ببرد. تغییرات کوچک دیگری مانند قابلیت انتخاب میان موسیقی نسخه اصلی و نسخه ریمستر، یا افزوده شدن چندین زبان دیگر، نیز به چشم می‌خورند.

به طور کلی می‌توان گفت، Ace Attorney Investigations Collection ریمستری مناسب و آبرومند است. عنوانی که فرصت تجربه دوباره این اثر را برای طرفداران قدیمی مهیا کرده و بهانه‌ای خوب برای بازیکنان نسل جدید برای آشنایی با این مجموعه جذاب خواهد بود. با تغییرات بصری مناسب و بهبود‌های کیفی، این عنوان هم اکنون به یک محصول کاملا امروزی تبدیل شده است.

نوستالژی ریمسترشده:

سبک هنری این دو عنوان به گونه‌ای است که نمی‌توان روی گرافیک آن تغییرات بزرگی اعمال کرد، چرا که موجب تغییر استایل هنری (Art Style) آن می‌گردد. از این جهت شاید تفاوت بسیار بزرگی میان عنوان کلاسیک و ریمستر وجود نداشته باشد. اما در اصل تا حد امکان، گرافیک فنی نسخه بهبود یافته ارتقا یافته است. وضوح بالاتر بافت‌ها اصلی‌ترین ارتقای گرافیکی نسخه ریمستر است. اما همچنان تغییرات کوچک دیگری در رنگ‌بندی و سایه‌ها نیز ایجاد شده و برای بهتر دیده شدن برخی سرنخ‌ها که به تفاوت رنگ در اشیا مربوط هستند، تغییراتی در رنگ‌بندی و کنتراست میان رنگ‌ها ایجاد گشته تا پیدا کردن سرنخ‌ها برای بازیکن ساده‌تر باشد. سایه‌ها نیز اکنون باکیفیت‌تر شده و وضوح بیشتری دارند. همچنین علی‌رغم اینکه با یک عنوان ریمستر شده طرف هستیم، برای اجرای این عنوان روی کامپیوتر‌های شخصی به یک سیستم کاملا معمولی نیاز دارید. به طوری که برای اجرای این عنوان با نرخ فریم 60 فریم بر ثانیه، یک پردازنده نسبتا قدیمی حتی با کارت‌گرافیک Integrated نیز کافی است.

موسیقی جدید این عنوان نیز همانند موسیقی نسخه کلاسیک جذاب است. از آن‌جایی که در این عنوان دیالوگ‌ها صداگذاری‌ شده نیستند، تنها صدایی که در حین بازی به گوش می‌رسد موسیقی آن است، بنابراین موسیقی نقش بسیار مهم و کلیدی بازی می‌کند. موسیقی گوش‌نواز این عنوان نیز لحظات حساس را، حساس‌تر و بحث و جدال‌ها را جذاب‌تر جلوه می‌دهد. همچنین اگر موسیقی نسخه کلاسیک را ترجیح می‌دهید، می‌توانید به سادگی از تنظیمات بازی میان موسیقی کلاسیک و ریمستر انتخاب کنید.