توسط 
ماجراجویی در سرزمین میانه (Middle-Earth) به لطف دنیای پویا و جذابی که دارد، می‌تواند برای همگان لذت بخش باشد. حال پس از حدود 2 سال انتظار، بازی The Lord of Rings: Return to Moria به عنوان اقتباسی از این جهان در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته و ما در این مقاله قصد داریم به سراغ نقد و بررسی این بازی رفته و ببینیم که این بازی می‌تواند این انتظارات طرفداران دنیای تالکین را برآورده کند یا خیر. با ما در کریتیک‌لنز همراه باشید.
در اعماق کوهستان موریا
این نقد و بررسی بر اساس نسخه مخصوص منتقدین، و پس از 23 ساعت تجربه بازی در پلتفرم PC انجام شده است.
پایبند به اصالت
The Lord of Rings: Return to Moria عنوانی در سبک بقا، ماجراجویی و ساخت و ساز است که در دو حالت تک نفره و چند نفره Co-Op امکان تجربه کردن را دارد. این بازی توسط Free Range Games توسعه یافته و North Beach Games نیز وظیفه نشر آن را بر عهده دارد. در زمان معرفی این بازی به صورت انحصاری برای پلتفرم PC معرفی شد اما پس از انتشار طولی نکشید که نسخه‌های PS5 و Xbox Series X|S نیز عرضه شدند.
داستان بازی The Lord of Rings: Return to Moria ما را به اعماق تاریک سرزمین پادشاهی Khazad-dûm یا به عبارت دیگر موریا (Moria) می‌برد؛ جایی که گیملی، دورف (Dwarf) معروف دنیای ارباب حلقه‌ها، سایر دورف‌ها را فراخوانده و آن‌ها را ترغیب می‌کند تا راهی برای دستیابی به معادن باستانی پیدا کند. آن‌ها هم با گردآوری و جاسازی مواد منفجره در دل کوه‌های موریا می‌خواهند به این هدف بزرگ دست پیدا کنند اما در این بین بر اثر اتفاقاتی شخصیت اصلی به اعماق کوهستان سقوط کرده و راهش از سایرین جدا می‌شود. او در دل این کوهستان با اتفاقات و مکان‌های عجیبی رو به رو می‌شود که بستر داستانی این بازی را شکل می‌دهد. روایت داستانی بازی روند نسبتا مناسبی دارد و توانسته تعادلی بین یک داستان مجزا و دنیای تالکین ایجاد کند؛ البته کم و کاستی‌هایی در داستان اصلی بازی حس می‌شود به طوری که با پتانسیل‌های موجود در سرزمین میانه امکان خلق داستانی به مراتب بهتر و جذاب‌تر وجود داشت. در طول بازی ارجاعات مختلفی به سری ارباب حلقه‌ها و هابیت‌ها وجود دارد که قطعا برای طرفداران این مجموعه بسیار لذت بخش خواهد بود؛ ناگفته نماند که در طول بازی شاهد حضور مستقیم شخصیت‌های این مجموعه‌ها نیستیم اما اشاره‌ها و ارتباط‌هایی بین وقایع مهم سرزمین میانه و دنیای بازی وجود دارد. موضوع مهم دیگری که در طول بازی خود نمایی می‌کند بحث شخصیت پردازی‌ها است که آنطور که باید و شاید در سطح انتظارات نیست؛ به طور کلی شخصیت اصلی بازی پیشینه یا پیچیدگی خاصی ندارد که با توجه به ماهیت سبک بازی چندان عجیب نیست؛ در کنار این موضوع نیز شخصیت‌های حاضر در طول روایت داستانی هم در حد یک عنوان معمولی نقش خود را ایفا می‌کنند و خبری از شخصیت‌‌هایی که بتوانند سال‌ها در ذهن مخاطب باقی بمانند نیست. در مقابل این موضوع توسعه دهندگان با خلق محیط‌های متنوع و جذاب توانستند تا حدی بر این نقص غلبه کنند. دنیای ریترن تو موریا (Return to Moria) حال و هوای خاص خود را دارد که متمرکز بر گذشته‌های دور موریا است و این موضوع را می‌توان با محیط‌های باستانی که در بخش‌های مختلف بازی به وفور یافت می‌شود به خوبی حس کرد. توسعه دهندگان از طریق قراردادن آیتم‌ها و نشانه‌های مختلف سعی بر بیان سرگذشت این سرزمین دارند و انصافا هم در این زمینه عملکرد خوبی داشتند و همین موضوع تا حدی نقص‌های داستان و شخصیت‌های حال حاضر پوشیده شده است. در نهایت باید بگویم که با وجود داستان نسبتا سطحی بازی اما احتمالا بازیکن از کلیات داستانی بازی رضایت نسبی خواهد داشت.
راهی برای بقا در دل کوهستان موریا
قطعا شما هم در همان ساعات اولیه تجربه The Lord of Rings: Return to Moria متوجه خواهید شد که بازی بیش از آنکه عنوانی اکشن باشد، متمرکز بر بحث ساخت و ساز و تلاش برای بقا است. این کار با استفاده از سازه‌هایی که بازیکن در طول بازی می‌سازد صورت خواهد گرفت؛ از این رو همانند اغلب عناوین با سبک مشابه بازیکن باید توانایی استخراج و مدیریت منابع را به خوبی بشناسد و استراتژی مناسبی هم در بحث ساخت و ساز و همچنین ارتقاء قابلیت‌ها و استحکامات خود به کار ببندد تا در نهایت بتواند در دنیای ریترن تو موریا زنده بماند. این موضوع به مرور و با ورود به مناطق جدید چالش برانگیزتر شده و هیجان بازی را افزایش می‌دهد. هر چند بازی در حالت تک نفره تجربه سرگرم کننده و جذابی را ارائه می‌دهد اما هدف اصلی بازی ارائه تجربه‌ای ماجراجویانه به صورت چندنفره است. The Lord of Rings: Return to Moria از حالت چند نفره Co-Op با حداکثر 4 بازیکن همزمان پشتیبانی می‌کند. بازی با تشویق بازیکنان به تجربه حالت چندنفره و همچنین همکاری تیمی باعث خواهد شد تا تجربه‌ای متفاوت و با جذابیت دو چندان را برای شما ارائه کند؛ همچنین تجربه بازی همراه با دوستان باعث خواهد شد تا کارهایی مانند استخراج، مبارزه و ساخت و ساز به صورت گروهی انجام شده و نتیجه نهایی نیز به مراتب کارآمدتر از حالت تک نفره باشد. علاوه بر این هیجان غلبه بر چالش‌ها به صورت گروهی، به خصوص در دالان‌های پر پیچ و خم کوهستان موریا می‌تواند تجربه‌ای متفاوت را نسبت به عناوین هم سبک ارائه کند.
همان‌طور که اشاره شد سیستم ساخت و ساز، یکی از بخش‌های اصلی این بازی است. خوشبختانه در طراحی این سیستم به جزئیات زیادی توجه شده و می‌توان گفت که شاهد یک سیستم غنی و همه جانبه در بخش‌های مختلف هستیم. بازیکنان می‌توانند انواع ابزارها، سلاح‌ها و زره‌ها را با استفاده از منابع جمع‌آوری شده ساخته و حتی متناسب با نیازهای خود در طول بازی شخصی سازی کنند. در کنار این موضوع مکانیزم‌های در نظر گرفته شده برای ساخت و توسعه پایگاه‌ها نیز جزئیات فراوانی دارد و بسته به ذوق و سلیقه هر بازیکن می‌توان پایگاه‌هایی با سبک و سیاق متفاوتی طراحی و توسعه داد، اما نکته حائز اهمیت این است که در کنار توسعه سلیقه‌ای بازیکن حتما باید نیم نگاهی نیز به بخش دفاعی پایگاه خود هم داشته باشد و استراتژی مناسبی برای استقرار تله‌ها و سلاح‌ها در برابر حمله‌های ناگهانی دشمنان در نظر بگیرند. در کل سیستم ساخت و سازی بازی امکانات جذابی داشته و می‌تواند ساعت‌ها شما را سرگرم کند. البته ناگفته نماند در کنار این موارد، بازی سیستمی جالب برای درجه سختی نیز دارد به طوری که به عکس اغلب بازی‌های روز شما می‌توانید درجه سختی هر جزء بازی را به صورت سلیقه‌ای تنظیم کنید، به عنوان مثال بخش اکشن را سخت‌تر کرده و استخراج منابع را راحت‌تر کنید یا به عکس اکشن راحت‌تر و ماجراجویی سخت‌تر و غیره.
مبارزات در ریترن آف موریا به هیچ عنوان پیچیده و همراه با چالش‌ها یا حرکات‌های متعدد و خارق العاده نیست اما با این حال می‌تواند رضایت بازیکنان طرفدار اکشن را هم جلب کند. این موضوع با وجود دشمنان متنوع و متعدد سرزمین میانه که شامل اورک‌ها، گابلین‌ها، ترول‌ها و غیره اوضاع را به مراتب بهتر هم می‌کند. بازی علاوه بر مبارزات نزدیک که با شمشیر و تبر است، شامل مبارزات دوربردی نیز است که با توجه به سبک و سیاق بازی حتما باید روند ارتقاء سلاح‌ها را نیز در طول بازی در نظر بگیرید. به طور کلی بخش مبارزات بازی با وجود سادگی، حساب شده و سرگرم کننده است و تنها شاید بازیکنانی که به دنبال چالش‌ها و مبارزات سنگین و شدید هستند چندان نتوانند با این عنوان ارتباط برقرار کنند اما در مقابل اگر به دنبال ماجراجویی و روندی ملایم هستید احتمالا این بازی از لحاظ گیم‌پلی شما را راضی خواهد کرد.
به یاد حماسه‌های سرزمین میانه
بازی The Lord of Rings: Return to Moria با بهره گیری از موتور گرافیکی Unreal Engine توسعه داده شده است و تا حدی می‌توان طراحی استایل شده (Stylized) را در محیط و شخصیت‌ها دید که این موضوع کاملا با فضا و درون مایه فانتزی دنیای ارباب حلقه‌ها تطابق دارد. البته با وجود اینه بازی بر روی پلتفرم PC و کنسول‌های نسل نهمی منتشر شده اما خبری از گرافیک پر جزئیات و واقع گرایانه نسل نهم نیست و باید انتظارات خود را از کیفیت گرافیکی بازی به طور قابل توجهی کاهش دهید. بازی از نظر وسعت محیطی به طور قابل توجهی بزرگ است اما هر بخش از این محیط‌ها محدود به اعماق کوهستان‌ها و تونل‌های زیر زمینی است که باز هم فضای کلی جهان بازی را محدود می‌کند؛ از این رو توقعات به مراتب بیشتر از بخش گرافیکی بازی می‌رفت اما در نهایت شاهد کیفیت گرافیکی در حد نسل هشتم از بازی هستیم. با این حال به نظرم بازی از نظر تداعی کردن محیط‌های تاریک و مخوف سرزمین میانه عملکرد خیلی بدی هم نداشته و حتی بخش نورپردازی به عنوان یکی از عناصر مهم در خلق محیط‌های زیرزمینی بازی بسیار جذاب است. کافی است تا در محیط‌های خیلی تاریک مشعل خود را روشن کرده یا در برخی محیط‌ها تابش نور خورشید را از بین شکاف‌های سطح کوه خرابه‌های باستانی را مشاهده کنید تا این موضوع قابل درک باشد. با توجه به این موضوع که نسخه تجربه شده مربوط به پلتفرم PC است، این مورد را هم باید اضافه کنم که بازی از نظر عملکردی به خودی خود کمی سنگین به نظر رسیده و نرخ فریم دهی متناسب با کیفیت و وسعت بازی نیست اما به لطف تکنولوژی DLSS انویدیا شاهد بهبود قابل توجه نرخ فریم‌دهی هستیم به طوری که عملکرد بازی پس از روشن کردن این ویژگی به حالت یک بازی عادی می‌رسد؛ این موضوع می‌تواند نشان از عدم تمایل توسعه دهندگان به انجام بهینه سازی‌های کافی بازی‌های خود و اتکا به تکنولوژی‌های جدید داشته باشد که چندان جالب نیست. در کنار این موضوع باگ‌های متعددی هم در بازی دیده می‌شود که با توجه به عرضه آپدیت‌های متعدد از زمان عرضه اما همچنان در بازی حضور دارند.
صداگذاری در ریترن آف موریا یکی از نقاط مثبت بازی بر شمارده می‌شود و این موضوع به طور چشمگیری به خلق فضای تاریک و مخوف زیرزمینی کمک می‌کند. افکت‌های صوتی ضربات پتک بر سنگ‌ها، صدای شعله‌های آتش در دل تاریکی و صدای موجودات دیگر که در تونل‌های موریا می‌پیچد همگی زیبای دو چندانی را به فضای خلق شده در بازی می‌دهد. موسیقی‌های متن به کار رفته در این بازی نیز اغلب حماسی و منطبق بر دنیای ارباب حلقه‌ها است؛ نکته جذاب بخش موسقی این است که در زمان مبارزه ریتم موسیقی‌ها شدت گرفته و فضای اکشن‌تری را خلق می‌کند و در هنگام کاوش در تونل‌ها این موسیقی آرام شده و با فضای بازی هماهنگ می‌شود. به نظرم بخش موسقی متن و صداگذاری ریترن تو موریا توانسته بخشی از مشکلات را پوشانده و بازی را برای مدت طولانی قابل تحمل کند.
