در سال‌های اخیر، مارکت بازی‌های ویدیویی شاهد موج عظیمی از بازسازی‌ها و ریمسترهایی بوده که گاه با تحسین و گاه با انتقاداتی روبه‌رو شده‌اند. گرچه این روند _عموما_ به عنوان تلاشی برای کسب سود بیشتر و دوشیدن آن عنوان است، اما نمی‌توان منکر این امر شد که برخی از این ریمستر یا ریمیک‌ها با وسواس و عشق فراوان انجام پذیرفته و ارزشمندتر از صرفاً تکرار یک تجربه‌ قدیمی است.

 Horizon Zero Dawn Remastered از نظر من یکی از همین موارد است که با بهره‌گیری از قدرت کنسول PS5، تلاش کرده تا ماجراجویی Aloy را در سطحی متفاوت و غنی‌تر به مخاطب ارائه دهد، اما احساسات دو‌گانه‌ای را نیز برانگیخته است؛ چرا که «هورایزن زیرو داون» خود، به اندازه کافی زیبا و تماشایی است و شاید ریمستر کردن آن ضرورتی نداشته باشد. به بررسی بازی Horizon Zero Dawn Remastered در کریتیک‌لنز می‌پردازیم تا سطح کیفی این ریمستر را سنجش کنیم.

«خیره به افق‌های نزدیک»

این نقد و بررسی بر اساس نسخه‌ مخصوص منتقدین، و پس از 20 ساعت تجربه‌ بازی در پلتفرم PS5 انجام شده است.

بازی Horizon Zero Dawn نخستین بار در سال 2017 پا به دنیای بازی‌های رایانه‌ای گذاشت و به ‌سرعت به یکی از درخشان‌ترین آثار نسل هشتم بدل شد. ساخته‌ استودیوی Guerrilla Games با خلق جهان پسا-آخرالزمانی شگفت‌انگیز و خوشرنگ و لعابش، قهرمانی به‌ نام «Aloy» و تلفیقی هنرمندانه و با کیفیت از عناصر اکشن و نقش‌آفرینی، نظر مثبت منتقدان و بازیکنان را به دست آورد.

همان‌طور که اشاره شد موفقیت این عنوان تنها به ستایش‌های منتقدان محدود نشد، بلکه در بحث فروش نیز خوش درخشید و با عبور از مرز 20 میلیون نسخه، خود را به‌عنوان یکی از پرفروش عناوین PlayStation ثابت کرد. جوایز بی‌شماری در زمینه‌‌های مختلف تکنیکی و کلی دریافت کرد و آن‌چنان به محبوبیت دست یافت که انتشار نسخه‌ کامل (کامپلیت ادیشن) و حالا نسخه‌ بازسازی‌ _ریمسترشده_ برای  PS5، راه را برای تجربه‌ی دوباره‌ی این عنوان هموار کرده است.

اسرار گذشته در دنیای جدید

Horizon Zero Dawn راوی قصه‌ای با تم سایبرپانکی و پسا-آخرالزمانی است که در آن، دنیا پس از فروپاشی تمدن کنونی بشری آغاز می‌شود. ربات‌های عظیم‌الجثه که در گذشته ساخته شده‌اند، حال روی زمین حکمرانی می‌کنند و طبیعت مجددا بر هر چیزی تسلط یافته است. انسان‌ها به قبیله‌هایی تقسیم شده‌اند که هر یک قوانین و فرهنگ‌های خاص خود را دارند. در این جهانِ نو، «Aloy»، قهرمان اصلی بازی، به ‌طور مرموزی بدون پدر و مادر رشد یافته است. او در زمان کودکی از یک معبد باستانی پیدا شده و کسی از گذشته‌اش چیزی نمی‌داند. همین موضوع باعث شده که او در چشم قبیله‌ خود فردی متفاوت باشد و تا حدی از اجتماع طرد شود. «ایلوی» از ابتدا برای کشف هویت و گذشته‌اش به جستجو می‌پردازد و در طول داستان، سرنخ‌هایی از گذشته‌ بشریت و اتفاقاتی که به فروپاشی تمدن منتهی شده‌، پیدا می‌کند. در این میان، بازیکن شاهد داستانی با لایه‌های عاطفی و احساسی است که نه تنها بر سرنوشت «Aloy»، بلکه بر سرنوشت دنیای جدیدی که او در آن زندگی می‌کند، تأثیر گذاشته است. با پیشروی در داستان، ارتباطات عاطفی «Aloy» با شخصیت‌های مختلف قصه عمیق‌تر و پیچیده‌تر می‌شود و درگیری‌های درونی او با هویت خود، به شدت انسانی‌ نمود پیدا می‌کند واین شکل‌گیری شخصیت «Aloy» در طول بازی و کشف حقایق داستانی، بار احساسی بازی را به اوج می‌رساند. در نهایت، وقتی که «Aloy» به حقیقت سرنوشت خود و دلایل انقراض تمدن بشر پی می‌برد، داستان به شکلی پایان می‌یابد که هیچ‌گاه کاملاً بسته نمی‌شود و درها را برای ادامه‌ روایت باز گذاشته است. پایان‌بندی‌ای که اکنون که این متن را می‌خوانید حتما مستحضر هستید در نسخه دوم بازی تحت عنوان Horizon Forbidden West ادامه پیدا کرده است.

بازبینی زیبایی افق

در سال 2017 و زمانی که Horizon Zero Dawn عرضه شد، گرافیک خیره‌کننده‌ آن چنان چشم‌ها را به خود دوخت که به سرعت در میان زیباترین آثار نسل هشتم قرار گرفت. طبیعتی زنده و پویا با کوهستان‌های پوشیده از برف، جنگل‌های انبوه، و افق‌هایی بی‌پایان و خیره‌کننده، تجربه‌ای کم‌نظیر را به چشمان بازیکنان هدیه داد. هر گوشه از این جهان، از درخشش نور خورشید بر پهنه‌ دشت‌ها تا جزئیات دقیق محیط‌های قبیله‌ای، همچون تابلویی نقاشی‌شده به نظر می‌رسد.

علی‌رغم گذشت چندین سال از آن روز‌ها، اکنون حتی در 2024، گرافیک Horizon Zero Dawn همچنان قدرت و توانایی شگفت‌زده کردن مخاطبان را دارد. نسخه‌ اصلی بازی روی PS5 با دریافت پچ 60 فریم بر ثانیه و با استفاده از قابلیت اجرای بازی‌های نسل قبلی (Backward Compatibility)، تجربه‌ای روان‌تر و جذاب‌تر ارائه کرده است. اما نسخه‌ ریمستر این زیبایی‌ها را به سطحی تازه‌تر و خیره‌کننده‌ای رسانده است. بزرگ‌ترین تغییر در این نسخه ریمستر شده مربوط به «پوشش گیاهی» بازی می‌شود؛ محیط‌های طبیعی اکنون پویاتر و زنده‌تر از همیشه هستند. از حرکت روان و طبیعی گیاهان با وزش باد گرفته تا جزئیات شگفت‌انگیزی که در هر برگ و شاخه نمایان است، هر صحنه‌ای از این بازی به یک شاهکار بصری تبدیل شده است که توان رقابت با هر عنوانی را دارد.

علاوه بر این، وجود حالت Photo Mode در نسخه‌ ریمستر همچنان یکی از ابزارهای مورد علاقه‌ی بازیکنان است. امکانات گسترده‌ این حالت به شما اجازه می‌دهد تا زیباترین لحظات بازی را با زوایای دلخواه ثبت کنید؛ چه در میانه‌ نبرد با یک ربات عظیم و چه هنگام ایستادن بر فراز کوهستانی که طلوع خورشید را به نمایش می‌گذارد. با تنظیمات متنوع نورپردازی، زوایای دوربین، و حتی حالات چهره‌ی «Aloy»، می‌توانید تصاویری ثبت کنید که خود به تنهایی ارزش تماشا دارند.

در «هورایزن ریمسترد» سه حالت گرافیکی مختلف تدارک دیده شده است:

حالت Performance برای دستیابی به نرخ 60 فریم بر ثانیه و تجربه‌ای نرم و روان.

حالت Quality که با افزایش رزولوشن و جزئیات، زیبایی‌های بصری را به اوج می‌رساند، اما در فریم‌ریتی پایین‌تر.

و نهایتا حالت Balanced که تعادل کاملی بین کیفیت و عملکرد برقرار می‌کند.

Horizon Zero Dawn ریمستر، با تمام این تغییرات، ثابت کرده پس از گذشت این سال‌ها، زیبایی‌های بصری آن نه‌تنها کهنه نشده، بلکه همچنان قدرتمند باقی مانده است و برای افرادی که به هر دلیلی تا کنون آن را تجربه نکرده‌اند کاملا به روز و تازه است.

تجزیه ربات‌ها به پیچ و مهره

گیم‌پلی Horizon Zero Dawn را می‌توان ترکیبی از عناوین موفق موجود در بازار به همراه امضای گوریلا گیمز دانست. سیستم مبارزات بازی به لطف تنوع بالای دشمنان و تبحر تیم سازنده در این بخش، تجهیزات و استراتژی‌های موجود، حس زنده‌ای از پویایی و آزادی عمل را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد. نبردهای بازی با ترکیب عناصر تاکتیکی و هیجان‌آور، بازیکن را حسابی درگیر خود می‌کند؛ به‌ویژه در مواجهه با ربات‌های غول‌پیکر و مرگبار که هر یک از آن‌ها به استراتژی‌ها و ابزارهای خاصی برای شکست نیاز دارند.

قابلیت‌های «Aloy» در مبارزات، به‌خوبی نشان‌دهنده‌ رشد شخصیت او در دنیای پسا-آخرالزمانی بازی است. از کمان و تیرهای معمولی گرفته تا تله‌های انفجاری و ابزارهای پیشرفته برای نبرد با ربات‌ها، دارای تنوعی ستودنی است. همچنین، قابلیت‌های شخصی‌سازی تجهیزات و سیستم مادیفیکیشن (Modification) این امکان را به بازیکن می‌دهد تا ابزارهای خود را بر اساس سبک بازی و نوع دشمنان تقویت کند. مثلا می‌توان از قطعات به‌دست‌آمده از دشمنان برای افزایش قدرت تیرها یا بهبود مقاومت زره استفاده کرد، که این ویژگی در عین ایجاد عمق در سیستم مبارزات، حس پیشرفت نقش‌آفرینی بازی را افزایش می‌دهد.

یکی دیگر از نقاط قوت گیم‌پلی، طراحی متنوع مراحل و تنوع بالای مأموریت‌هاست. از شکار ربات‌های عظیم‌الجثه گرفته تا جستجوی اسرار دنیای قدیمی در خرابه‌های بازی، به‌ندرت حس تکرار را به بازیکن منتقل می‌کند. حتی مأموریت‌های جانبی نیز، برخلاف بسیاری از بازی‌های مشابه، دارای داستان‌پردازی مناسب و ارزشمند هستند و به توسعه‌ «جهان بازی» کمک می‌کنند.

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های Horizon Zero Dawn، مواجهه با طیف گسترده‌ای از ربات‌هاست. از موجودات چابک و کوچکی چون Watcherها گرفته تا Thunderjawهای عظیم الجثه و مرگبار، هر کدام از این دشمنان طراحی و رفتار خاص و همچنین نقاط ضعف و قدرت خود را دارند. این تنوع، بازیکن را وادار می‌کند تا همواره روش‌های جدیدی برای برای مقابله با هر دشمن پیدا کند و به یک استراتژی یسکان در طول بازی بسنده نکند.

همان‌گونه که پیش‌تر اشاره کردم، تأثیرات واضح Horizon از بازی‌های بزرگی چون The Witcher 3 غیرقابل‌انکار است. ساختار جهان باز، توجه به جزئیات محیط و مأموریت‌های غنی بازی، همگی یادآور شاهکار CD Projekt Red  هستند. هرچند هورایزن زیرو داون در زمینه‌هایی چون عمق دیالوگ‌ها و تأثیر تصمیمات به پای The Witcher 3 نمی‌رسد، اما تمرکز آن روی نبردهای هیجان‌انگیز و مکانیک‌های منحصربه‌فرد مبارزات آن را از یک کپی ناشیانه یا درجه دو از ویچر جدا ساخته است.

در مجموع می‌توان گفت، گیم‌پلی Horizon Zero Dawn با وجود برخی کاستی‌ها در مأموریت‌ها و گاهی کمبود تعاملات پیچیده در داستان فرعی، یکی از برجسته‌ترین نقاط قوت بازی است.

به زیبایی موسیقی

موسیقی و صداگذاری Horizon Zero Dawn را می‌توان شاهکاری شنیدنی تلقی کرد که به‌خوبی توانسته روح حماسی و ماجراجویانه‌ بازی را منعکس کند. قطعات موسیقی با موسیقی‌های عموما آرام و ملودیک، دقیقا متناسب با لحظات مختلف بازی طراحی شده‌اند؛ از کاوش در مناظر باشکوه طبیعت گرفته تا نبردهای نفس‌گیر با موجودات ماشینی همگی دارای قطعات منحصر به فرد هستند. این قطعات، اثر کم‌نظیر Joris de Man و تیم موسیقی او، در کنار محیط‌های بازی هماهنگی فوق‌العاده‌ای خلق کرده است.

صداگذاری شخصیت‌ها نیز به همان اندازه عالی و باکیفیت است. دوبله‌ی «Aloy» با اجرای بی‌نظیر Ashly Burch، احساسات پیچیده‌ شخصیت را به ‌طور دقیق منتقل می‌کند و باعث می‌شود ارتباط عمیقی با او برقرار کنید. صداهای محیط، از وزش باد در دشت‌ها گرفته تا صدای دشمنان و موجودات ماشینی، بی‌نهایت طبیعی و دقیق طراحی شده‌اند که به غوطه‌وری بیشتر پلیر در جهان بازی کمک می‌کنند. این بخش، بی‌شک یکی از ستون‌های اصلی تجربه‌ فراموش‌نشدنی «هورایزن زیرو داون ریمسترد» است.