حدود دو ماه دیگر تا عرضه جدیدترین نسخه از سری عناوین Battlefield (بتلفیلد) که با نام Battlefield 6 شناخته می‌شود، فاصله داریم و بار دیگر تقابل این مجموعه با رقیب دیرینه خود یعنی سری Call of Duty (کال آف دیوتی) بحث‌ها را بین طرفداران هر دو مجموعه داغ کرده است. طی هفته گذشته EA با ارائه نسخه بتای عمومی بتلفیلد 6 در دو بازه زمانی محدود علاوه بر دریافت بازخوردها، تجربه‌ای مختصر و ابتدایی از این بازی را به طرفداران نمایش داد. در این مقاله قرار است نیم نگاهی به تجربه نسخه بتای داشته باشیم و ببینیم که برای نسخه نهایی چه انتظاراتی را باید از این بازی داشته باشیم. با ما در کریتیک‌لنز همراه باشید.

«رقابتی به عظمت یک نبرد»

سری بتلفیلد پس از یک استراحت 4 ساله در مسیر بازگشتی قرار گرفته که به نظر عبرت گرفته از شکست نسخه اخیر خود یعنی Battlefield 2042 است. شرکت EA به عنوان مالک این مجموعه تغییرات مفصلی را برای بازی Battlefield 6 در نظر گرفته که از جمله آن‌ها اصلاح ساختار استدیوهای توسعه دهنده این عنوان است. بر خلاف نسخه‌های پیشین اینبار توسعه بتلفیلد توسط یک نام واحد یعنی Battlefield Studios انجام می‌شود؛ البته این نام خود شامل 4 استدیو بزرگ EA یعنی Criterion، DICE، Ripple Effect (یا همان DICE LA سابق) و Motive است که همکاری بسیار نزدیکی با یکدیگر دارند. یکی از دیگر از تغییرات مهمی که در این نسخه شاهد آن هستیم حضور وینس زامپلا (Vince Zampella) به عنوان رئیس استدیو Ripple Effect و یکی از کلیدی‌ترین افراد این نسخه است؛ زامپلا به عنوان یکی از پدید آورندگان استدیو Infinity ware، سری Call of Duty MW و سری Titanfall شناخته می‌شود و قطعا تجربیات بسیار ارزشمند او در توسعه این بازی نقش خواهد داشت. هر چند زامپلا پیش از این هم در تیم توسعه بتلفیلد 2042 هم حضور داشت اما اکنون به لطف تغییرات ایجاد شده حضور او در توسعه این بازی پررنگ‌تر از گذشته خواهد بود. در کنار این موارد پیش از این خبرهایی از سرمایه گذاری عظیم 400 میلیون دلاری EA بر روی بتلفیلد 6 با هدف تبدیل کردن این نسخه به عنوان پر طرفدارترین عنوان شوتر رقابتی این روزها و جذب بیش از 100 میلیون بازیکن مطرح شد که با اقدامات اخیر EA در حوزه تبلیغات این بازی، می‌توان اخبار منتشر شده را تلویحا تأیید شده در نظر گرفت و ما عملا با پر خرج‌ترین بتلفیلد تاریخ هم طرف هستیم. حتی رئیس سابق بلیزارد هم باور دارد که رقابت امسال به نفع بتلفیلد خواهد بود.

جای خالی بتلفیلد طی سال‌های اخیر و همچنین افت چندین و چند باره سری کال آف دیوتی طی این مدت باعث شد تا از زمان معرفی رسمی بتلفید 6 شاهد شکستن رکوردهای جدیدی در این رقابت باشیم. نسخه بتای این بازی در دو پایان هفته متوالی و مجموعا 6 روز به طول انجامید و در نهایت به بزرگ‌ترین بتای تاریخ این مجموعه تبدیل شد که اینفوگرافی رسمی آن را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید. یکی از رکوردهای شکسته شده طی این مدت مربوط به پلتفرم استیم است که به تنهایی موفق به جذب بیش از 520 هزار بازیکن همزمان شد. همچنین طی این مدت به دلیل استقبال کم نظیر و محدودیت‌های سرورها، بازیکنان برای ورود ناچار به تحمل صف‌های طولانی چند ده هزارنفری شدند؛ و این موارد تنها گوشه‌ای از انتظارات بالای مخاطبین و مسیر دشوار برای توسعه دهندگان برای براورده کردن انتظارات را نشان می‌دهد. در ضمن این نکته را هم اضافه کنم که توسعه دهندگان برای بازیکنانی که نسخه بتا را تجربه کردند جوایزی را هم در نظر گرفتند که با اکتساب آن‌ها می‌توانید در بدو ورود به نسخه نهایی برای شخصی سازی از آن‌ها استفاده کنید.

اینفوگرافی رسمی از نسخه بتا

اولین نکته‌ای که در مورد بتلفیلد 6 وجود دارید این است که بار دیگر به زمان حال بازگشتیم و خبری از گذشته یا آینده نیست و همین نوید بخش تجربه‌ای نزدیک به نسخه‌های بسیار محبوب بتلفیلد 3 و 4 را می‌دهد. از مجموع 9 نقشه در نظر گرفته شده  برای نسخه نهایی، 4 نقشه برای نسخه بتا در دسترس قرار داشت که شامل Siege of Cairo، Iberian Offensive، Liberation Peak، Empire State بودند. هر کدام از این نقشه‌ها در یک کشور متفاوت جریان دارند و ساختار آن‌ها متناسب با حال و هوای آن کشور طراحی شده است. همچنین 3 نقشه از این 4 نقشه عملا در محیط شهری جریان دارد و همان‌طور که انتظار می‌رفت، خیابان‌های جنگ زده در کنار کوچه‌های پیچ در پیچ، ساختمان‌های مخروبه که محلی برای کمین تک تیراندازها است تجربه‌ای نزدیک به مبارزات چندنفره بازی Battlefield 4 را همراه داشت. البته در کنار این موارد هم در Liberation Peak هم شاهد ساختاری کوهستانی-روستایی هستیم که موقعیت‌ها و چشم اندازهای جذابی برای آن در نظر گرفته شده است. یکی از مهم‌ترین مواردی که در این تجربه محدود خودنمایی می‌کند، تخریب‌پذیری فوق العاده در آن‌ها است؛ تقریبا تمامی ساختمان‌های موجود در بازی امکان تخریب به وسیله انفجار را دارند؛ از این رو بسته به ساختار طراحی نقشه، بیشترین تخریب پذیری را در نقشه‌های شهری شاهد هستیم. جذابیت این موضوع برای بازیکنان و تخریب ساختمان‌ها در همان ابتدای امر عملا باعث ایجاد آشوب شده بود اما با گذشت زمان خوشبختانه بازیکنان از تمرکز بر تخریب همه ساختمان‌ها به هدف اصلی یعنی تمرکز بر رقابت بازگشتند. اما با این حال  بد نیست که تیم توسعه بار دیگر این موضوع را بازبینی کرده و ساختار بهتری را در پیش بگیرند.

نقشه‌های مذکور با توجه به نوع مود (Mode) ساختار مرزبندی و مقیاس متفاوتی می‌توانند داشته باشند، اما همان‌طور که انتظار می‌رود در حالت کلاسیک Conquest بزرگ‌ترین و کامل‌ترین مقیاس را خواهند داشت. در زمان عرضه 8 مود در نظر گرفته شده که در نسخه بتا از بین آن‌ها 6 مود شامل Conquest، Breakthrough، King of the Hill، Domination، Rush و Squad Deathmatch در دسترس قرار داشت و تنها دو مود Team Deathmatch و Escalation برای نسخه نهایی باقی ماندند. در ادامه به توضیحات مختصری از قوانین موجود در هر یک از مودها می‌پردازیم:

Conquest: یکی از قدیمی‌ترین و به نوعی امضای سری بتلفیلد است که در نقشه‌های مقیاس بزرگ جریان دارد. در این نقشه‌ها تعدادی هدف قابل کنترل (Capture Point) به صورت پراکنده قرار دارد. تیم‌ها باید سعی کنند هر یک از این اهداف را به کنترل خود در آورده و از آن محافظت کنند. با تسخیر این اهداف امتیازات (تیکت) تیم حریف شروع به کاهش می‌کند و در نهایت تیمی که موفق به ذخیره تیکت بیشتری شود برنده بازی خواهد بود. در این مود شاهد حضور ادوات جنگی سنگین مانند تانک، نفربر، هواپیماها و غیره هستیم و معمولا تخریب پذیری‌های گسترده‌ای برای آن در نظر گرفته می‌شود.

Rush: در این مود نقشه به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم شده و در هر بخش دو هدف قرار می‌گیرد؛ این بخش‌ها به صورت متوالی قرار دارد که قفل هستند. یک تیم وظیفه حمله و منفجر کردن این اهداف را دارد و تیم مقابل وظیفه دفاع را بر عهده دارد. با انفجار هر دو هدف بخش بعدی آزاد خواهد شد. در نهایت اگر مهاجم‌ها موفق به انفجار همه اهداف شوند برنده خواهند شد و اگر مدافعین در زمان مشخص موفق به حفظ اهداف شوند به پیروزی می‌رسند. ادوات جنگی سنگین در اغلب این نقشه‌های این مود قابل استفاده هستند.

Breakthrough: این مود تقریبا مشابه با حالت Rush است با این تفاوت که اهداف حالتی شبیه به نقاط کنترلی دارند و تیم‌ها باید تا اتمام امتیازهای حریف خود سعی بر تسخیر و کنترل این اهداف داشته باشند. در این نقشه‌ها، نقاط مناسب تک‌تیرانداز‌ها فراوان در نظر گرفته شده و ادوات جنگی سنگین هم در برخی نقشه‌ها حضور دارد.

Domination: یکی از قدیمی‌ترین مودهای مشترک بین بتلفیلد و کال آف دیوتی است که می‌توان آن را نسخه کوچک شده Conquest دانست. در این حالت تنها سه هدف قابل کنترل در یک نقشه مقیاس کوچک قرار دارد و خبری هم از تجهیزات جنگی سنگین در آن نیست.

King of the Hill: این مود هم مشابه با مود Headquarters در سری کال آف دیوتی است. یک نقطه کنترل به صورت اتفاقی در نقشه انتخاب شده و در یک مدت زمان معین فعال خواهد بود. هر دو تیم باید سعی بر کنترل آن کرده و امتیاز کسب کنند. پس از پایان زمان نقطه کنترلی دیگری در نقشه فعال خواهد شد. در نهایت تیمی که موفق به کسب امتیاز لازم بشود برنده خواهد بود. این مود هم در نقشه‌های مقیاس کوچک اجرا شده و خبری از تجهیزات جنگی سنگین در ان نیست.

Team Deathmatch: یکی دیگر از مودهای کلاسیک و مشترک بین اغلب عناوین شوتر که در آن دو تیم به تقابل با یکدیگر بپردازند. هر سرباز کشته شده از تیم حریف یک امتیاز خواهد بود و در نهایت تیمی که بتواند امتیاز لازم را کسب کند برنده خواهد شد.

Squad Deathmatch: قوانین کاملا مشابه با Team Deathmatch و تنها با این تفاوت که بجای تیم‌ها باید جوخه‌ها به تقابل با یکدیگر بپردازند. در این بازی 4 جوخه‌ 4 نفره به تقابل با یکدیگر می‌پردازند.

Escalation: مود جدیدی که برای این بازی در نظر گرفته شده است و در آن دو تیم باید سعی بر تسخیر نقاط کنترلی داشته باشد اما با هر سربازی که کشته می‌شود دیگر خبری از ری‌اسپاون (Respawn) نیست و این موضوع تا زمانی که اعضای یکی از تیم‌ها به طور کامل حذف شوند ادامه پیدا خواهد کرد.

البته علاوه بر حالت چند نفره که شامل مودهای فوق است، توسعه دهندگان وعده حالت بتل رویال رایگان و حالت Portal هم دادند. این حالت در نسخه نهایی حضور خواهند داشت.

کلاس‌ها یکی دیگر از بخش‌هایی است که نسبت به گذشته دچار تغییراتی شده است. هر چند بخشی از این تغییرات در نسخه 2042 هم وجود داشت اما در این نسخه شاهد ارتقاء و تکمیل این تغییرات بودیم. کلاس‌های حاضر در بتلفیلد 6 شامل Assault، Engineer، Recon و Support است که هر کدام ویژگی‌ها و امکانات خاص خود را دارند. هر چند هر کلاس اسلحه‌های تخصصی خود را دارد که پیشنهاد بازی است؛ اما در نهایت شما آزاد هستید که برای هر کلاس اسلحه مد نظر خود را انتخاب کنید و محدودیت‌‌های نسخه‌های پیشین وجود نخواهد داشت. در بخش تجهیزات نیز هر کلاس امکانات مخصوص به خود را دارد؛ به عنوان مثال Assault می‌تواند تجهیزات تخریبی و تهاجمی مانند RPG همراه خود داشته باشد یا Support امکانات پزشکی همراه خواهد داشت؛ علاوه بر این موارد هر کلاس یک گجت تخصصی دیگر هم دارد که برای استفاده از آن باید مدت زمان مشخصی را منتظر بمانید تا آزاد شود. به عنوان مثال کلاس Recon گجت تخصصی پهپاد شناسایی دارد که تا شعاع خاصی دشمنان را در نقشه نشان خواهد داد. این گجت‌ها تقریبا معادل Perk محدود شده در سری کال آف دیوتی است. یکی دیگر از تغییرات مهمی که در بحث کار تیمی شاهد آن هستیم، امکان احیای مجدد هم تیمی‌ها است که دیگر نیازی به حضور کلاس Support (یا کلاس Medic در نسخه‌های گذشته) نیست. افراد جوخه می‌توانند هم جوخه‌ای خود را با دستان خالی احیا کنند و حتی در صورت نیاز جسم زخمی او را به عقب بکشانند و او را احیا کنند؛ همچنین افرادی که کلاس Support را انتخاب می‌کنند، امکان احیای مجدد تمامی افراد تیم را با استفاده از دستگاه شوک را به صورت فوری دارند. به طور کلی تغییرات ایجاد شده در امکانات و کلاس‌ها در ابتدا کمی گمراه کننده به نظر می‌رسد اما این بخش به مرور عادی شده و می‌توان بر آن مسلط شد. در بخش گان‌پلی هم بازی شباهت‌های زیادی به Battlefield 2042 دارد اما با این حال می‌توان روح بتلفیلد 3 و 4 را در آن دید. برخی سلاح‌ها و حتی گجت‌ها نیاز به بازبینی و متعادل سازی دارند و این موضوع به طور گسترده‌ای به گوش توسعه دهندگان رسیده و باید دید در نسخه نهایی این بازخوردها اعمال خواهد شد یا خیر.

هر چند در نسخه بتا تنها 4 نقشه حضور داشت اما گرافیک بازی در همین چهار نقشه، همانند نسخه‌های پیشین این مجموعه زیبا و پر جزئیات به نظر می‌رسد و همان‌طور که اشاره کردیم ویژگی بارز سری بتلفیلد یعنی تخریب پذیری‌های بزرگ و دیدنی هم در بازی گنجانده شده است. طبق اطلاعات رسمی منتشر شده این بازی به دلیل تمرکز تیم توسعه بر روی گرافیک واقع گرایانه و حذف محدودیت‌ها تنها برای پلتفرم‌های PC، Xbox Series X|S و PS5 منتشر خواهد شد؛ اما در عین حال، حضور پردازنده‌های میان رده 6 سال قبل و کارت گرافیک RTX 2060 در حداقل سیستم مورد نیاز این بازی کمی عجیب به نظر می‌رسید. با توجه به اینکه نسخه بتا در پلتفرم PC تجربه شد باید بگویم که این حداقل سیستم مورد نیاز ناشی از بهینه سازی فوق العاده تیم توسعه برای پلتفرم PC است و بازی حتی در نسخه بتا عملکرد خیره کننده‌آی از خود نشان داد. در بخش کنسولی هم ظاهرا بهینه سازی به خوبی انجام شده و حتی با اعمال حالت پرفورمنس بازی در حالت 120 فریم بر ثانیه اجرا می‌شود.

سخن پایانی

زمان زیادی تا تجربه نسخه نهایی باقی نمانده و آنچه که در نسخه بتا تجربه شد انتظارات را از این بازی بیش از پیش افزایش داده است؛ هر چند نیاز به اصلاحاتی در بازی وجود دارد اما خوشبختانه بخش زیادی از این انتظارات در همین نسخه برآورده شده است. اکنون که تیم توسعه سری بتلفیلد دست خوش تغییرات مثبتی شده است، این مدت 2 ماهه می‌توان فرصت مناسبی برای ارتقاء‌های نهایی، رفع باگ‌‌های گزارش شده، متعادل‌تر شدن تجربه بازی با توجه به بازخوردها و در نهایت عرضه یک بازی کامل موفق باشد. ما هم مانند همه طرفداران دیگر بی‌صبرانه منتظر عرضه این بازی در 18 مهر ماه و تجربه جنگی تمام عیار در بازی Battlefield 6 هستیم.