بازی Songs of Silence  یک عنوان مستقل در ژانر استراتژی نوبتی است که توسط استودیو Chimeraواقع در مونیخ آلمان توسعه یافته است. بازی Songs of Silence مدتی به صورت Early Access در استیم قرار داشت اما درنهایت نسخه کامل آن به صورت همزمان برای کامپیوترهای شخصی و کنسول‌های نسل نهم منتشر گردید. با بررسی بازی همراه ما باشید.

این نقد و بررسی بر اساس نسخه مخصوص منتقدین و پس از 30 ساعت تجربه روی پلتفرم Xbox Series S انجام شده است.

یک اثر 4X

بازی Songs of Silence ترکیبی از ژانر استراتژی نوبتی و عناصر ترکیبی و نقش آفرینی است. اگرچه این اولین باری نیست که سیستم کارتی با چنین ژانری ترکیب می‌شود اما این فرمول بسیار جذاب و نو به چشم می‌آید. اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر به ژانر اثر مورد بحثمان بپردازیم باید آن را در ژانر 4X دسته بندی کنیم. 4Xیک زیر ژانر از بازی‌های استراتژی است که متمرکز بر مدیریت در اعصار مختلف است. 4X روی ۴ کلمه استوار است.

Explore : به مفهوم کاوش در نقشه و جستجو برای منابع

Expand : فتح سرزمین‌ها و گسترش نفوذ در آن‌ها

Exploit : بهره‌برداری و استفاده از منابع در راستای پیشرفت

EXterminate : همان جنبه‌ی جنگ و رقابت با دیگر پادشاهان بر سر قدرت

بطور کلی زیرژانر فورایکس دارای نقشه‌های وسیع است و هرگونه پیشرفت و پیروزی نیازمند زمان و چیدن استراتژی است.

جزئیات و هنر

یکی از نکات برجسته و جذاب بازی، طراحی هنری آن است. سبک هنری بازی از همان لحظه‌ی آغازین به چشم مخاطب می‌آید و انصافا زیبا و مبهوت‌کننده است. بعید می‌دانم حتی یک نفر پیدا شود که نسبت به هنر اعمال‌شده در بازی بی‌تفاوت باشد و زیبایی آن را انکار کند. طراحی هنری بازی با الهام از Art Nouveau است که در واقع نوعی جنبش هنری در قرن ۱۹ است که یکی از ویژگی‌های آن تزئینات زیاد است.

در مجموع سازندگان بازی تلاش نمونده‌اند تا با نگاه به این سبک تصاویری را خلق کنند که به داستان‌گویی بازی کمک کرده و همچنین حس زیبایی‌شناسی خاصی را ایجاد نمایند. با این‌حال به گفته آن‌ها انجام چنین کاری چالش‌های مخصوص خود را داشته است. بعنوان مثال پیاده‌سازی و حفظ چنین طرح‌های پرجزئیات روی یگان‌های مختلف که سه‌بعدی و متحرک هستند کار بسیار دشواری بوده است. از چنین لحاظ‌هایی تیم سازندگان را باید مورد ستایش قرار داد و کار آن‌ها را یک دستاورد محسوب نمود.

فونت بازی یک‌دست و یکسان اعمال نشده است و  بین آن‌ها تفاوت وجود دارد. فونت در برخی قسمت‌ها مانند منوی اصلی اگرچه در نگاه کلی زیبا و هماهنگ با طراحی هنری و حس‌و‌حال بازی بنظر می‌آید. اما متاسفانه چندان روان و خواندنی نیستند و با گذشت زمان نیز عادت کردن به آن دشوار است و من هرگز نتوانستم با آن کنار بیایم. درمقابل فونت مورد استفاده برای توضیح آیتم‌ها و جزئیات گیم‌پلی خوانا و ساده‌تر است که همین نکته به درک بهتر از آیتم‌ها و سازوکار بازی منجر می‌شود.

رابط کاربری و تجربه کاربری درمجموع می‌توانست بهتر عمل کند و گاهی مقابلتان یک حجم عظیم از نوشته‌های شلوغ می‌بینید.

استراتژی مناسب در بستر کارت‌ها

گیم‌پلی بازی خلاصه می‌شود در این که شما وظیفه دارید به سرزمین‌های جدید پا بگذارید و با پیروزی در نبرد ساختمان‌ها را به تصرف خود درآورید. سپس به مدیریت قلمرو خود پرداخته و ارتش خود را گسترش دهید. فراموش نکنید که باید منابع محدود خود را به درستی صرف ارتقای سازه‌ها و بازسازی ارتش کنید.

موارد ذکرشده با کمک کارت‌های بازی اتفاق می‌افتند یعنی بعنوان مثال ارتقای سازه‌ها و یا تشکیل یک گردان از سربازان سوارکار با استفاده از کارت موردنظرشان انجام می‌گیرد.

ارتش‌ها هرکدام توسط فرماندهانی رهبری می‌شوند که نقش محوری در ساختار نبردها و بازی ایفا می‌کنند. هر فرمانده یا قهرمان دارای کارت‌های مخصوص به خود است؛ کارت‌هایی که به معنی قابلیت‌های ویژه برای هرکدام از آن‌ها در میدان نبرد است. موقع شروع هر نبرد فقط از یک فرمانده می‌توانید استفاده کنید. اتخاذ چنین تصمیمی کاملا منطقی بنظر می‌آید چرا که درغیر این‌صورت کارت‌های زیادی هنگام نبرد در دسترس قرار می‌گرفتند و این موضوع تعادل و چالش بازی را تضعیف می‌کرد؛ از طرفی وجود فقط یک فرمانده با قابلیت‌های خاص خودش به ما این امکان را می‌دهد که قبل از آغاز هر نبرد به انتخاب فرمانده موردنظرمان دقت کرده و استراتژی متناسب با نبرد را بچینیم.

هر یک از فرمانده‌های موجود در بازی قابلیت ارتقا دارند و با شرکت دادن و پیروزی‌شان در جنگ‌ها می‌توانید لول‌شان را افزایش داده و به این ترتیب کارت‌های جدید و یا قوی‌تر به آنان تعلق گیرد. با این که کارت‌های جذاب زیادی در بازی وجود دارد اما برخی از آن‌ها چندان جذاب و به‌درد‌بخور نیستند.

برای سیستم آموزشی (Tutorial) بازی لیست بلندبالایی ترتیب داده شده است و به یک کتاب راهنما شبیه می‌ماند. در نگاه اول این نکته مثبت بنظر می‌آید اما متاسفانه توضیحات در همه موارد شفاف و کافی نیستند. البته بخشی از روند آموزش در بطن گیم‌پلی گنجانده شده است اما با این‌حال بازهم کارآمدی لازم را ندارند.

علاوه بر بخش داستانی، بخش سناریو حالتی از بازی است که با چالش‌های اضافی همراه می‌شود. در این بخش شما می‌توانید با دیگر بازیکنان یا با هوش مصنوعی در نقشه‌های از پیش تعیین‌شده به رقابت و نبرد بپردازید.

عملکرد ضعیف در بخش فنی

بازی‌های استراتژی به علت شلوغی صحنه‌ها، سیستم‌های پیچیده مدیریت نیازمند سی پی یو قوی هستند. علاوه بر مدیریت توسط ما، هوش مصنوعی بازی نیز درحال کنترل سرزمین‌های مخالف ما است، استراتژی می‌چیند و تلاش می‌کند تا مقابل ما به پیروزی برسد و این یعنی بار پردازشی بیشتر روی سی پی یو.

یکی از نقاط ضعف کنسول‌های نسل هشتم مربوط به سی پی یو آن‌ها میشد. درست است که ایکس‌باکس‌وان و پلی‌استیشن‌فور در سال ۲۰۱۳ پا به بازار گذاشتند اما حتی در آن زمان نیز پردازنده آنها به نسبت پردازنده های موجود در کامپیوترهای بالارده ضعیف محسوب میشد. اما کنسول‌های ایکس باکس سریز و پلی استیشن۵ که در ۲۰۲۰ عرضه شدند یک پرش عظیم در سی پی یو داشتند و حتی به نسبت سی پیو های بالارده در آن دوره نیز عملکرد خوبی داشتند و حتی برای الان نیز عقب افتاده و ناتوان به چشم نمی آیند.

با شرح چنین مواردی انتظار می‌رود که بازی سانگز اجرای مطلوبی داشته باشد و یک عملکرد مطلوب از خودش نشان بدهد. متاسفانه در انجام این عمل شکست بسیار بدی میخورد. بازی در برخی صحنه‌های نبرد افت فریم شدیدی پیدا می‌کند و تحمل آن کار آسانی نخواهد بود.

بازی با تاخیر و لگ نیز ناآشنا نیست چرا که بعنوان مثال بارها پیش آمده است که هنگام فشردن دکمه A برای فعال شدن پنجره‌ی مربوط به یک سازه، تاخیر اذیت کرده است. این مورد برای چنین بازی که نیازمند مدیریت عمل و جابجایی سریع میان پنجره‌های مختلف است یک ضعف بزرگ محسوب می‌شود زیرا سرعت را کند نموده و باعث کلافگی مخاطب می‌شود.

لودینگ‌های بازی نیز یکی دیگر نکاتی است که بنظرم می‌توانست بهینه عمل کند. گاهی اوقات آنقدر این مسئله طولانی می‌شود که از حد معمول خودش خارج می‌شود حتی چند مرتبه باگ شد و برای مدت طولانی در صفحه لودینگ باقی ماند طوری که مجبور به بستن بازی و راه اندازی مجدد آن شدم.

حماسی و فانتزی

داستان بازی Songs of Silence در یک دنیای فانتزی روایت می‌شود؛ جهانی که روزی تنها متعلق به انسان‌ها بود. اما همه‌چیز زمانی تغییر کرد که موجوداتی مرموز و فراانسانی از دل ستارگان به زمین آمدند. این موجودات که بعدها با نام استاربورن (Starborn) شناخته شدند، با خود قدرتی الهی و نوید تکامل را به همراه آوردند. آن‌ها انسان‌ها را به موجوداتی فراتر از گذشته‌شان تبدیل کردند؛ نژادی جدید به نام فرست‌بورن (Firstborn) – انسان‌هایی تکامل‌یافته، خردمند و آشنا به اسرار هستی، که با دانش و نیروی موسیقی مقدس (Hymn) به شکوهی بزرگ رسیدند.

اما همه‌ی انسان‌ها این تحول را نپذیرفتند. گروهی از آن‌ها در برابر این دگرگونی مقاومت سختی از خود نشان دادند. این مخالفت منجر به نبردی سهمگین میان انسان‌های معمولی و استاربورن‌ها شد. در نهایت، استاربورن‌ها پیروز شدند و دوران صلح و شکوفایی برای مدتی بر جهان حاکم شد.

با گذشت زمان، شکوه Firstbornها رو به زوال رفت و فضای آرام، جای خود را به تردید و بحران داد. در این خلأ، نیرویی تاریک و ویرانگر از دل ناشناخته‌ها ظهور کرد: نیرویی از جنس سکوت (Silence) که نه تنها صدا، بلکه جان و معنا را از جهان می‌ربود. این تهدید وجودی، همه چیز را در معرض نابودی قرار داد.

در برابر این تاریکی، سه نیروی اصلی در جهان متحد یا در تقابل قرار گرفتند:

استاربورن‌ها (Starborn): خدایان یا موجودات ستاره‌ای که سرچشمه‌ی تحول بودند و اکنون در پس‌زمینه، هنوز تاثیرگذارند.

فرست‌بورن‌ها (Firstborn): انسان‌های تکامل‌یافته، فرزندان استاربورن‌ها، که با ابزارهای کهن و دانش باستانی در برابر Silence ایستادگی می‌کنند.

کروسِید (Crusade): جناحی افراط‌گرا که از دل ترس و ناامیدی برخاسته‌اند. آن‌ها Silence را نه دشمن، بلکه راه رهایی می‌دانند و با ایمان کور، خواهان بلعیدن جهان در سکوت‌اند.

اکنون تنها اتحاد میان Starborn، Firstborn و انسان‌های وفادار به نور می‌تواند بقای دنیا را تضمین کند. اما آیا چنین اتحادی ممکن است؟ و اگر هم باشد، آیا برای مقابله با نیرویی چنین بنیادی و مطلق، کافی خواهد بود؟

در کریتیک لنز بخوانید : نقد و بررسی بازی Caligo

جمع‌بندی

بازی یک تجربه استراتژی نوبتی است که شما را در سه جناح مختلف قرار می‌دهد و از زوایای متفاوت به روایت داستان خود می‌پردازد. هر جناح باورها و فلسفه خودش را دارد و با این‌حال ممکن است برای حفظ بقا چاره‌ای جز اتحاد نداشته باشند. اتفاقات و انتخاب‌ها به داستان عمق و معنا می‌بخشند و ارزش بازی را بالا می‌برند. سیستم گیم‌پلی بازی خوب و جذاب است و می‌تواند برای مدتی سرگرم کننده باشد. اگر به دنبال یک بازی استراتژی نوبتی کارتی با طراحی هنری زیبا و داستان غنی می‌گردید تجربه‌ی اثر مذکور به شما توصیه می‌شود.