به عنوان یکی از قدیمی‌ترین فرنچایزهای نقش‌آفرینی ژاپنی، The Legend of Heroes و شاخه‌های داستانی مختلف آن همیشه جایگاه ویژه‌ای در قلب دوست‌داران این سبک داشته است. اما بسیاری از تازه‌واردان که نیم‌نگاهی به این سری داشته‌اند، به دلیل نسخه‌های متعدد و همبستگی داستانی آنها، نمی‌توانستند در لذت تجربه این حماسه بزرگ شریک شوند. حالا با شروع شاخه داستانی جدید بازی Trails Through Daybreak این فرصت طلایی به دست آمده‌ است تا علاقه‌مندان بیشتری خود را غرق این دنیای غنی کنند. برای موشکافی و نقد بازی Trails Though Daybreak همراه با کریتیک‌لنز باشید.

پرواز با بالهای جدید

این نقد و بررسی بر اساس نسخه‌ی مخصوص منتقدین و پس از 45 ساعت تجربه‌ی بازی روی پلتفرم PS5 انجام شده است.

پرونده مرموز

با معرفی پروتاگونیست جدید سری با نام Van Arkride، مسیر داستانی تازه‌ای با حال و هوای کارآگاهی آغاز می‌شود. Van در یکی از پرونده‌هایی که قبول می‌کند وارد آشفته‌بازاری از قتل، کشمکش‌های قبیله‌ای و اشیای عتیقه با قدرت‌هایی مرموز می‌شود. ماجرایی که آهسته آغاز می‌شود اما رفته رفته سرعت بیشتری می‌گیرد و تا انتها از نفس نمی‌افتد.

شروع آهسته یکی از امضاهای این سری محسوب می‌شود و مخصوصا نسخه‌هایی که شروع‌کننده مسیر داستانی جدیدی هستند، معمولا روند روایتی کندتری نسبت به نسخه‌های بعدی دارند. بنابراین طمانینه در روایت Trails Through Daybreak، روندی غیرمنتظره نیست و اتفاقا بازی از آن به نفع خود استفاده می‌کند و موفق می‌شود با جزئیات بالایی شخصیت‌ها، مناطق و شرایط سیاسی و اجتماعی دنیای خود را به مخاطبان معرفی کند.

به لطف استفاده از یک موتور گرافیکی جدید، یکی از برگ‌ برنده‌های این نسخه ارتقای سطح ارائه داستان و شخصیت‌ها نسبت به چیزی است که در نسخه‌های قبلی به آن عادت کرده بودیم. حالا عناصر بصری و شنیداری بسیار بیشتری در روند روایت دخالت دارند و بازی بیش از حد متکی به دیالوگ‌های نوشتاری نیست. این پیشرفت، غرق شدن در ماجرای مرموز و پر از تنش این نسخه را بسیار آسان‌تر کرده است. از طرفی دیگر شخصیت‌ها نیز فرصت بیشتری پیدا کرده‌اند تا خودی نشان دهند و باجزئیات بیشتری در ذهن مخاطب حک شوند.

با این وجود بازی هنوز هم وفادار به ریشه‌ها و سبک خود است و سعی نکرده است وارد زمینه تقلید از عناوین مدرن و پرطرفدارتر این سبک شود. بنابراین، Trails Through Daybreak مسیری را برای این سری هموار کرده است که از این به بعد مدرن‌تر از قبل،‌ روند داستان حماسی خود را دنبال کند و در این کار بسیار موفق عمل کرده است. شاید تنها موردی که از نظر روایت می‌توان به آن خرده گرفت، ماموریت‌های فرعی هستند که با وجود ارزشمند بودن تعدادی از آنها، هنوز هم با دیالوگ‌های بی‌مورد و اضافه بسیاری همراه بوده و اگر از افرادی هستید که سعی می‌کنند تمام ماموریت‌های فرعی را به پایان برسانند، احتمال اینکه در نهایت از آنها آزرده شوید وجود دارد.

موتور تقویت‌شده

با اولین نگاه می‌توانید متوجه شوید که با مدرن‌ترین نسخه سری از نظر گرافیکی روبه‌رو هستیم و جهش قابل‌توجه آن نسبت به نسخه‌های قبل قابل‌لمس است. شهرها و روستاها پویاتر و پر از جنب و جوش NPCها هستند، مناظر نزدیک و دور با جزئیات بسیاری در دید هستند و می‌توان رنگ و لعاب بیشتری را در مبارزات و ضربه‌ها حس کرد. البته مشخصا بازی با بودجه‌ای قابل مقایسه با عناوین پرطرفدار این سبک ساخته نشده است و صرفا در مقایسه با نسخه‌های پیشین، می‌تواند بدرخشد.

البته نمی‌توان انکار کرد که جهش گرافیکی همیشه به سرعت یکنواخت می‌شود و دیگر جذابیت‌های ساعات‌های آغازین بازی را برای مخاطب ندارد. اما این بهبود روند گیم‌پلی و گشت‌وگذار است که اثری ماندگار روی تجربه این نسخه گذاشته است. حذف لودینگ‌ها و سرعت سریع انتقال و گشت و گذار در بازی باعث شده است با تجربه‌ای روبه‌رو باشیم که روند آن هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود. ورود و خروج از مبارزه بسیار سریع است و در هنگام گشت و گذار نیز به صورت آنی می‌توان وارد محیط‌های داخلی عظیم شد. اجرای 60 فریم در نسخه PS5 نیز به روان‌تر شدن تجربه بیشتر کمک کرده است. با این حال اگر باز هم راضی نباشید، می‌توانید از High-Speed Mode استفاده کنید که مانند نسخه‌های اخیر بازگشته است تا در صورت نیاز روند بازی را تا 2 برابر سریعتر کند.

از نظر صداگذاری نیز بازی سعی کرده است پابه‌پای پیشرفت گرافیکی و گیم‌پلی پیش برود و حالا حضور در محیط‌ها و صدای ضربات و جنب‌وجوش در مبارزات زنده‌تر از قبل است. علاوه بر این، شخصیت‌ها از دیالوگ‌های صداپیشگی‌شده بسیار بیشتری بهره‌مند شده‌اند. کیفیت صداپیشگی‌ها در حد معقول است و استانداردهای سری را حفظ کرده است. موسیقی مجذوب‌کننده بازی که از ملزومات یک نقش‌آفرینی ژاپنی به‌یادماندنی است نیز نمی‌تواند مخاطب را ناامید کند و در کنار ارتقای روایتی و گرافیکی بازی، به خوبی می‌درخشد.

مدرن و وفادار

از نظر سیستم مبارزات، شاهد دگرگونی قابل‌توجهی هستیم که عمدتا با هدف مدرن‌سازی و افزایش تحرک نبردها و عدم سکون پیاده‌سازی شده است. از این رو، بازی به تلفیق تمام‌عیاری از مبارزات نوبتی و اکشن آنی تبدیل شده است. حرکت و جای‌گذاری شخصیت‌ها نیز قبل از ثبت دستورها آزادنه است و این اجازه می‌دهد با کمترین محدودیت ضربات را برنامه‌ریزی کنید. در صورتی که با دشمنان ضعیفی روبه‌رو شدید، این انتخاب را دارید که وارد مبارزه نوبتی نشوید و آنها را با ضربات ساده‌ای به صورت آنی از پای دربیاورید. این باعث شده است تکرار در مبارزات به حداقل برسد و برای هر دشمن بی‌سروپایی نیاز به اجرای تکنیک‌های پیشرفته نداشته باشید.

اما نکته مهم این است که بازی با وجود این تغییرات، موفق شده است حال و هوای استراتژیک مبارزات و پیاده‌سازی Artها را نزدیک به DNA سری نگه‌دارد و لطمه‌ای به هویتی که سالها زمان برده است تا شکل بگیرد، نزده است. فنون شخصیت‌ها به زیبایی طراحی شده‌اند و با اینکه تنوع بسیار بالایی ندارند اما تکرار آنها در موقعیت‌های مختلف، خسته‌کننده نمی‌شود. دشمنان از نظر طراحی نوآوری چندانی را از خود نشان نمی‌دهند اما انیمیشن‌ها و ضربات آنها به خوبی می‌تواند حس خطر را منتقل کند و مبارزه با دسته‌های مختلف آنها، حال و هوای متفاوتی دارد.

سیستم Orbment و شخصی‌سازی فنون مبارزات که اثر هر کدام از شخصیت‌ها در میدان مبارزه را تعریف می‌کند، پیشرفته‌تر از همیشه بازگشته است و اگر اهل آزمون و خطا باشید، می‌توانید سیستم‌های فوق‌العاده‌ای را روی هر شخصیت اعمال کنید که به طور تخصصی در موقعیت‌های مشخص و در مقابل دشمنان خاصی، قدرتمند ظاهر شود. بازی بیشتر از همیشه مخاطبان را تشویق می‌کند که این سیستم‌ها را به کار بگیرند و به طور سخاوتمندانه‌تری آیتم‌ها و موقعیت ویرایش فنون و ابزار را در اختیار می‌گذارد تا این شخصی‌سازی‌ها بخش بزرگتری از تجربه بازی را به خود اختصاص دهند. نتیجه این است که روند مبارزات با برنامه‌ریزی‌های دقیق مخاطب پیش می‌رود و این مطمئنا لذت‌بخش‌تر از روند عادی درگیری‌ها است.

به نظر می‌رسد با تمرکز بر ارتقای موتور گرافیکی و دگرگونی سیستم مبارزات، محتویات جانبی در این نسخه تا حد زیادی به فراموشی سپرده شده‌اند. خبری از مینی‌گیم‌‌های موردانتظار مانند ماهیگیری در بازی نیست و فعالیت‌های جانبی در مناطق و شهرهای مختلف بازی صرفا به جمع‌آوری آیتم‌ها، بازدید از فروشگاه‌ها و سینما رفتن و غیره محدود می‌شود. البته سیستم Connections که به رویدادهای اختیاری و وقت‌ گذراندن با شخصیت‌های مختلف مربوط می‌شود، توانسته تا حدودی تنوع را به روند بازی در میان ماموریت‌های اصلی و فرعی، اضافه کند.

منوها بسیار کاربردی طراحی شده‌اند و به طور کلی رابط کاربری بازی را می‌توان یک مدرن‌سازی موفق تلقی کرد. با استفاده از منوها و میانبرهای مختلف در چند ثانیه می‌توانید در مناطق مختلف سفر کنید، نقشه را بررسی کنید و آیتم‌های شخصیت‌ها را ویرایش کنید. همه چیز در اختیارتان قرار گرفته است تا به سرعت سراغ اصل مطلب بروید و گرفتار کارهای بیهوده نشوید. البته به دلیل امکانات و منوها بسیار، ممکن است در ابتدا سردرگم شوید اما پس از مدتی که با میانبرها و دکمه‌های مختلف آشنا شوید، جابه‌جایی بین آنها بسیار ساده خواهد بود.