مطمئنا بی‌راه نیست اگر بگوییم که در طی سال‌های اخیر، طرفداران سبک ترس و بقا به خوبی دلی از عزا در آورده‌اند و بازگشت سری عناوین معروف قدیمی همچون Silent Hill و حضور پر قدرت سری Resident Evil، عرصه برای عرض اندام سازنده‌های دیگر باز گذاشته است. استودیو Dual Effect شاید نامی نه چندان آشنا در گوش مخاطبین باشد، اما این استودیو در سال 2021 و با عرضه عنوان Tormented Souls نشان داد که به خوبی جای خالی عناوین کلاسیک سبک ترس و بقا را پر کرده و حتی بهتر هم ظاهر شود. عنوانی که نشان داد هنوز هم دوربین ثابت و سردابه‌های تنگ و تاریک و معماهای بی‌شمار، طرفدارانی دارد و اکنون با قسمت دوم یعنی Tormented Souls 2، بازگشته است تا حتی بزرگ و بهتر از پیش هم ظاهر شود.

در ادامه با کریتیک‌لنز همراه باشید.

سراب رهایی

این نقد و بررسی بر اساس نسخه‌ی مخصوص منتقدین، و پس از 15 ساعت تجربه‌ی بازی روی پلتفرم PC انجام شده است.

از چاله به چاه

داستان مدت زمان کوتاهی پس از نسخه اول روایت می‌شود. بار دیگر در نقش Caroline Walker قرار می‌گیریم که پس از نجات خواهر خود Anna از بیمارستان Winterlake در قسمت نخست، برای درمان کابوس‌های شبانه و رفتارهای عجیب و غریب او، راهی شهر Villa Hess می‌شود. Villa Hess شهری کوچک و منزوی در شیلی است که اقتصاد آن عمدتا بر پایه ماهیگیری بوده و کرولاین پس از جست و جوهای فراوان، از وجود فردی که توانایی درمان خواهرش را دارد، آگاه شده است.

پس از ورود به Villa Hess و استقبالی گرم، برای استراحت به سمت صومعه شهر رهسپار می‌شوند. اما دیری نمی‌پاید که کرولاین پس از بیدار شدن، متوجه غیبت خواهر خود شده و در پی فریادهای کمک او، از اتاق خارج شده و متوجه می‌شود که عده‌ای او را دزدیدن هستند.

شروع بازی بی‌شباهت به شروع نسخه اول نیست و حتی تا حدودی می‌توان گفت که رویدادها به همان شکل رخ می‌دهند. حال بار دیگر این به عهده کرولاین است که جست و جو برای خواهر خود را آغاز کرده و با رازهای تاریک و سر به مهر Villa Hess، روبرو شود.

داستان همانند قسمت نخست، سر راست بوده و به صورت خطی روایت می‌شود. دست نوشته‌های گوناگون و پر تعدادی در طول مسیر وجود دارند که هر کدام جنبه‌های مختلفی از اتفاقات رخ داده در Villa Hess رو روشن می‌کنند و قضایا رفته رفته، مخوف‌تر می‌شوند. در طول بازی با شخصیت‌های مختلفی روبرو خواهید شد که هر کدام انگیزه‌های پنهان و آشکار خود را دارند و هر از چندگاهی، دست یاری به سمت کرولاین دراز می‌کنند.

میخ‌کوب همیشگی

و اما در حیطه گیم‌پلی، سازندگان به لطف تجربه به دست آمده از نسخه اول، پا را فراتر گذاشته و ضمن حفظ مواردی که باعث موفقیت آن شده بود، المان‌های بیشتری نیز اضافه کرده‌اند.

گیم‌پلی و کنترل کرولاین کاملا مشابه نسخه اول بوده و دوربین ثابت نیز بار دیگر بازگشته است. بلافاصله بعد از شروع و با دیدن دوربین ثابت، یقیناً لبخندی از روی رضایت بر صورت شما نقش خواهد بست؛ چرا که به سرعت خواهید دانست قرار است بار دیگر با حس نوستالوژی بی‌نظیری روبرو شوید. از همان ابتدا با اولین معمای بازی روبرو شده و متوجه خواهید شد که حل معماها به همان شیوه جالب نسخه پیشین صورت می‌پذیرد. بار دیگر می‌توانید با هر آیتمی که پیدا می‌کنید، در جعبه آیتم خود تعامل داشته باشید و از نزدیک آن‌ها را بررسی کنید. این قابلیت که به مراتب بی‌شماری در طول بازی از آن استفاده خواهید کرد، در حل معماها نقش به سزایی ایفا می‌‎کند و نیازمند آن است که به خوبی آیتم‌های مختلف را برای پیدا کردن نکته‌ای پنهان یا حتی یافتن آیتم‌هایی جدید از دل آیتم قبلی، مورد بررسی قرار دهید. تعداد مهماها بسیار زیاد بود و در کنار بخش اکشن بازی، تنوع بسیار خوبی را به آن تزریق می‌کنند. اگر چه نحوه انجام برخی از این معماها تا حدودی عجیب و حتی غیر قابل پیش‌بینی است و ممکن است برای عده‌ای آزار دهنده باشد.

جعبه آیتم نیز همچون سری RE بوده و در بالا وضعیت سلامتی خود را مشاهده می‌کنید و در بخش‌های پایین نیز آیتم‌های کلیدی، سلاح‌ها و آیتم‌های سلامتی و فایل‌ها هر کدام به صورت مجزا در بخش خود به چشم می‌خورند.

لوکیشن ابتدایی بازی یعنی صومعه، شباهت بسیار زیادی به بیمارستان نسخه اول دارد. راهروهای تنگ و تاریک و سردابه‌های مخوف، که خطرناک بی‌شماری را در در خود جای داده‌اند، بار دیگر بازگشته‌اند. شاید شباهت بسیار زیاد صومعه به بیمارستان قسمت نسخت در نگاه اول برای طرفداران این سری تکراری به نظر برسد، اما پس پیشرفت در بازی و اتمام بخش نخست، متوجه خواهید شد که صومعه تنها لوکیشن بازی نیست و پس از قدم نهادن به خیابان‌های متروکه و غبار آلود Villa Hess، لبخند رضایتی بر روی لبان شما نقش می‌بندد؛ چرا که به سرعت متوجه خواهید شد که سازندگان قرار است این بار با محیط‌های مخوف مختلفی، شما را به ترس و لرز بیندازند. تنوع لوکیشن‌ها در نسخه دوم بسیار عالی است و حس تکرار و خستگی که بعضا در نسخه اول وجود داشت را به طور کامل حذف می‌کند.

بازی هیچ نشانه‌ای از این‌که به کدام سمت باید بروید، ارائه نمی‌دهد و هر جهت را که انتخاب کنید، قادر به پیشروی زیادی در آن هستید. حس تنهایی در لوکیشن‌های مختلف Villa Hess که تنها صدای قدم‌های پای شما در آن به گوش می‌رسد و آهنگی مرموز که در پس زمینه پخش می‌شود، به خوبی به گیرا تر شدن اتمسفر بازی کمک می‌کنند. البته این اتمسفر با موسیقی گوش‌نواز و ضرب آهنگ‌های آرام و بعضا تند حاصل شده است که بدون آن مطمئنا این بخش با کاستی‌هایی روبرو می‌بود.

مبارزات همانند نسخه اول با سلاح سرد و گرم دنبال می‌شود. دشمنان در قد و قواره‌های مختلف جلوی شما ظاهر شده و هر کدام تهدید خاصی را به همراه دارند. مهمات محدود بوده و در نتیجه باید مدیریت منابع را در رأس امور خود قرار دهید؛ چرا که مصرف بی‌رویه مهمات در راهروها و فضاهای تنگ و باریک بازی که در سوی دیگر آن، تاریکی کشنده نسخه اول را نیز به دنبال دارد، سبب شده به راحتی از پا در بیایید و در نتیجه پیش‌روی بیشر از پیش سخت شود.

تنوع دشمنان به نسبت نسخه اول بیشتر بوده و دیگر با همان دشمنان تکراری برای هزاران بار روبرو نمی‌شوید. هر لوکیشن بازی، دشمن‌های مخصوص به خود را داشته و در نتیجه در طول بازی با تنوع خوبی در این زمینه روبرو هستیم.

زیبایی کشنده

یکی از نقاط قوت عنوان نخست، طراحی بسیار زیبا و فوق‌العاده محیط‌های داخلی بازی بود و سازندگان در نسخه دوم با تکیه به توانایی‌های خود، بار دیگر در این زمینه، مهارت والای خود را به تصویر کشیده‌اند.

فضاهای تنگ و تاریک که با رنگ‌بندی‌های گرم و شمع‌های نیمه سوخته ترکیب شده‌اند، چنان فضای زیبایی را به وجود می‌آورند که بعضا دوست دارید در آن تاریکی‌های وهم انگیز، برای لحظه‌ای ثابت بایستید و چیدمان زیبا و هنرمندانه بازی را نظاره کنید. علاوه بر صومعه، طراحی شهر Villa Hess نیز به طرز استادانه‌ای انجام شده و خیابان‌های خلوت و متروکه که زیر نور ماه، غبار آلود به نظر می‌رسد حالت زیبا و توأم با رعب را به تصویر می‌کشد که بدون شک یادآور Raccoon City یا Silent Hill است. سایر لوکیشن‌های بازی نیز به همین صورت ساخته و پرداخته شده‌اند و در نتیجه نسخه دوم حتی بهتر از نسخه اول ظاهر می‌شود. با اینکه از نظر طراحی و حتی گرافیکی، با وضوخ پیشرفت خوبی را نسبت به نسخه اول شاهد هستیم، اما به نسبت بازی‌های هم‌رده در این نسل، مشخصا با ضعف‌هایی نیز ربورو هستیم. مدل‌های شخصیت‌های بازی همچنان ضعیف و حتی عتیقه به نظر می‌رسند و انیمیشن‌های ضعیف و بی‌جزئیات کرولاین، بار دیگر عرض اندام می‌کنند. این موضوع سبب شده تا مبارزات و گشت و گذار، تا حدودی آزاردهنده باشند.

سازندگان در نسخه دوم بدون شک تاثیر زیادی از عنوان Silent Hill پذیرفته‌اند و این تاثیر به خوبی در طراحی دشمنان و برخی از لوکیشن‌های بازی و حتی اتفاقات، نمود پیدا می‌کند. در بازی همانند عنوان SH Origins، شاهد دنیای دیگری نیز هستیم که از طریق آینه قابل دسترسی است. اتاق‌هایی را که در دنیای عادی به آن‌ها دسترسی ندارید، در دنیای آینه باز هستند و طراحی آن‌ها رعب‌انگیز‌تر از دنیای عادی است. اگر‌چه دنیای آینه‌ها به اندازه دنیای آینه های Origins پر رنگ نیست و فقط در بعضی از قسمت‌های بازی به صورت محدود قابل دسترس است، اما ترس و اضطراب در هنگام حضور در آن به پر رنگ‌تر شدن حس ترس کمک شایانی می‌کند.

به رسم نسخه پیشین و عناوین کلاسیک سری Resident Evil، اتاق Save یا ذخیره نیز در بازی وجود دارد که با موسیقی آرامش‌بخش، شما را از گزند خطرات بیرون در امان نگه می‌دارد. برای ذخیره کردن نیز باید آیتم به خصوص داشته باشید که بدین معناست که به تعداد دفعات محدودی می‌توانید بازی را ذخیره کنید. موسیقی بازی همچون نسخه اول، با دقت خاصی اجرا شده است و نوای زیبای پیانو چه در منوی اصلی و چه در اتاق Save، گوش شما را نوازش می‌کند.