توسط 
ژانر ترسناک، از آن دست ژانرهایی است که این روزها، بسیاری از بازیسازان مستقل سراغ آن می‌روند. به خصوص پس از منتشر شدن عنوان P.T. بازی‌های ترسناک زیادی با الهام از آن و در سبک Walking Simulator (شبیه‌ساز راه رفتن) ساخته شدند که البته بسیاری از آن‌ها توانستند موفق ظاهر شوند و رضایت طرفداران این ژانر را جلب کنند. از طرفی دیگر، بسیاری از سازندگان ترجیح دادند تا در ژانر Platformer (پلتفرمر) المان‌های ترسناک بگنجانند و با آن زاویه دوربین اتمسفرهای خاصی به وجود آوردند که از موفق‌ترین آن‌ها می‌توان به Little Nightmares اشاره کرد. استودیو The Gang که پیش از این، فقط سابقه ساخت یک سری تجربه در Roblox را داشته است، اکنون برای اولین بار در حال ساخت یک بازی کاملا مستقل هستند که الهام از لیتل نایتمرز به وضوح در آن احساس می‌شود. اما این استودیو تصمیم گرفته تا فضا و اتمسفر یک روایت ترسناک کودکانه را با عناوین واکینگ سیم، پلتفرمرهای سه‌بعدی و همچنین آثار ترسناک کلاسیک، مانند Resident Evil (رزیدنت ایول)، ترکیب کند تا یک اثر نو و متفاوت خلق کند. در ادامه با کریتیک‌لنز همراه باشید تا نگاهی به ویژگی‌های بازی Out of Sight بیندازیم.
این پیش‌نمایش بر اساس نسخه مخصوص منتقدین، و پس از ۳ ساعت تجربه بازی در پلتفرم PC انجام شده است
سازندگان بازی، آن را به عنوان ترسناک ماجراجویی – معمایی دوم شخص معرفی می‌کنند؛ چرا که بازی نه کاملا اول شخص است و نه کاملا سوم شخص و شاید همین دوم شخص بهترین توصیف برای این سبک ترکیبی باشد. هرچند که به لحاظ نحوه روایت چندان دوم شخص به حساب نمی‌آید. در این بازی، کنترل دختربچه‌ای به نام Sophie (سوفی) در اختیار بازیکن گذاشته می‌شود. چشمان سوفی با یک چشم‌بند بسته شده است و او نمی‌تواند جایی را ببیند. اما یک Teddy Bear (تدی خرس عروسکی) می‌تواند به جای او ببیند و به سوفی مسیر را نشان دهد. این موضوع باعث به وجود آمدن مکانیک جالبی در بازی شده است. هنگامی که شما به عنوان بازیکن، تدی را برمی‌دارید می‌توانید بازی را مشابه عناوین اول شخص تجربه کنید و روبروی شخصیت سوفی را ببینید. اما در این حالت شما نمی‌توانید چیزی را جابه‌جا کنید یا از روی چیزی بپرید و تنها چالش شما در این حالت این است که مسیر درست را پیدا کنید و به وسایلی که ممکن است صدا ایجاد کنند، برخورد نکنید تا کسی در اطراف متوجه حضور شما نشود. در مواقعی نیز لازم است تا تدی را بالای یک کمد یا روی یک طاقچه قرار دهید تا شخصیت سوفی را از آن زاویه ببینید، کنترل کنید و به حل کردن معماها و انجام بخش‌های پلتفرمینگ بازی بپردازید. در این حالت بازی با یک دوربین ثابت که حرکت‌های خیلی محدودی دارد، سعی می‌کند تا حس و حال رزیدنت ایول‌های کلاسیک را زنده کند.
برخلاف بازی لیتل نایتمرز، در این عنوان شاهد صداگذاری شخصیت‌ها هستیم و با یک عنوان بدون دیالوگ طرف نیستیم. صداپیشه‌های این بازی کار خودشان را با خوبی انجام داده‌اند و جذابیت بیشتری به بازی اضافه کرده‌اند. صداپیشه شخصیت سوفی که یک دختربچه با لهجه بریتانیایی است که به خوبی توانسته حس ترس از بودن در یک محیط ناشناخته با یک چشم‌بند را در صدای خودش به وجود آورد و همزمان یک لحن شیرین کودکانه در مکالماتش با تدی داشته باشد. سوفی تنها شخصیتی نیست که حرف می‌زند. افرادی که او را در این عمارت زندانی کرده‌اند نیز دیالوگ‌های زیادی دارند. اما یکی از قابل توجه‌ترین صداها، صدای روح بچه‌های دیگر است که گاهی با سوفی حرف می‌زنند و حس و حالی مشابه با Hellblade (هل‌بلید) را برای بازیکن ایجاد می‌کنند.
در Out of Sight با معماهای چندان پیچیده‌ای طرف نیستیم، اما روندی که در طراحی معماهای بازی دیده می‌شود یک روند کاملا استاندارد است که بازیکن را ترغیب می‌کند تا بازی را ادامه دهد. مکانیک‌های بیشتری نیز در اواسط بازی معرفی می‌شوند که تنوع معماها را بیشتر می‌کند و به مرور میزان دشواری و پیچیدگی آن‌ها را افزایش می‌دهد. به طور کلی شما باید دنبال مکان‌هایی باشید که بتوانید تدی را روی آن‌ها قرار دهید. برخی معماها نیاز به این دارند که چندین بار جای تدی را عوض کنید از دید هرکدام از این نقاط، به طور جداگانه به اکتشاف و تعامل با آیتم‌ها بپردازید و همزمان باید بتوانید مسیر را طوری برای خودتان باز کنید که اگر مکان تدی به وسیله اهرم‌های اتاق جابه‌جا شد، حالا خودتان نیز بتوانید مجددا به او برسید و او را بردارید. چرا که خارج شدن از آن اتاق، بدون تدی امکان‌پذیر نیست و سوفی در صورت دور شدن از تدی نمی‌تواند جایی را ببیند. در این نسخه مخصوص پیش‌نمایش، طراحی کلی معماهای بازی به گونه‌ای است که باید یک کلید یا یک اهرم را جابه‌جا کنید تا بتوانید قفل درها را باز کنید و یا گاهی لازم است تا یک وسیله‌ای مانند چمدان را در محیط جابه‌جا کنید تا بتوانید از آن‌ها بالا روید. البته تدی هم قدرت ویژه‌ای در حل معماها دارد که در می‌تواند صرفا با نگاه کردن به از طناب‌ها، آن‌ها را ببرد.
تمام بخش‌های این بازی به حل کردن معماها خلاصه نمی‌شود و در بخش‌هایی نیاز است تا سوفی را از دید افراد این عمارت پنهان کنید، یا از دست آن‌ها فرار کنید. هر دوی این موارد در دو حالت دوربین سوم شخص و اول شخص وجود دارند تا تنوع خوبی برای بازیکن ایجاد شود. هرچند به نظر می‌آید که در طول بازی فقط دو نفر هستند که دنبال شما هستند و قرار نیست به مانند Little Nightmares در هر بخش کوچک بازی از دست یک شخصیت فرار کنیم و در بخش بعدی شخصیت جدیدی معرفی شود. شخصیت‌ها نیز انسان‌های عادی هستند و خبری از هیولاها و موجودات عجیب و غریب در این بازی نیست. تنها المان‌های خیالی و ماوراالطبعییه در این بازی، روح‌های بچه‌های دیگر هستند که در این عمارت گیر افتاده بودند و مشخص نیست که آیا این روح‌ها صرفا در خیال صوفی وجود دارند و یا المان‌های ماورایی در جهان این داستان تعریف شده است.
به لحاظ بصری، با یک عنوان بسیار با کیفیت طرف هستیم و بافت‌های به کار برده شده در طراحی فضای این عمارت بسیار واقع‌گرایانه هستند. طراحی وسایل عمارت نیز با سبک طراحی انیمیشن‌گونه بازی مطابقت دارد و با وجود جزئیات زیاد، طوری طراحی نشده که در هنگام تعامل شخصیت با آن‌ها، توی ذوق بزند. کیفیت انیمیشن‌های بازی نیز با توجه به اولین تجربه این استودیو در سطح بسیار بالایی قرار دارد و حرکت‌های سوفی در هنگام راه رفتن یا جابه‌جایی آیتم‌ها، به خوبی حس یک فرد نابینا را منتقل می‌کند.
در نهایت، محتوای ارائه شده در این نسخه به اندازه‌ای جذاب است که شخصا بی‌صبرانه منتظر انتشار نسخه نهایی این بازی خواهم بود تا پرده از رازهای مرموز این عمارت بردارم و بتوانم سوفی را از آنجا نجات دهم.